| 1 | Hesin spádómur er orð HARRANS móti Hadrakslandi; eisini í Damaskus skal hann sláa niður - tí HARRIN hevur eyguni eftir menniskjunum og eftir øllum ættum Ísraels. |
|
| 2 | Hann rámar eisini Hamat, sum liggur har hjá, somuleiðis Týrus og Sidon, har teir eru so klókir. |
|
| 3 | Týrus reisti sær verndarvirki, og tað dungaði upp silvur sum dust og fínt gull sum skarn á gøtunum. |
|
| 4 | Men Harrin skal arma tað út og renna múrar tess á sjógvin; sjálvt skal tað verða oytt av eldi. |
|
| 5 | Askalon sær tað og ræðist; Gaza ringist av ræðslu, somuleiðis Ekron, tí vón tess brast; Gaza skal missa kong sín, og í Askalon skal eingin búgva. |
|
| 6 | Í Asdod skal búgva bert óvandafólk, og Eg skal gera enda á hugmóði Filistaranna; |
|
| 7 | Eg skal taka blóðið út úr munni teirra og alt hitt viðurstyggiliga úr tonnum teirra; tá skulu eisini tey verða Gudi okkara leivd; tey skulu vera sum høvdingar í Juda, og Ekron skal vera sum Jebusitur. |
|
| 8 | Eg skal reisa tjøld Míni til vernd fyri hús Mítt móti herum, ið koma og fara, og eingin kúgari skal koma yvir tey uppaftur; tí nú havi Eg sæð tað við Mínum egnu eygum. |
|
| 9 | Gleð teg stórliga, dóttir Zion! Lat hoyrast fagnaðarróp, dóttir Jerúsalem! Hygg, kongur tín kemur til tín! Rættvísur er Hann og fullur av frelsu, fátækur er Hann og ríður á esli, á ungum esilsfyli. |
|
| 10 | Eg skal oyða vagnarnar úr Efra’im og hestarnar úr Jerúsalem; allir herbogar skulu oyðast. Hann skal tala frið til tjóðirnar, og harradømi Hansara skal náa frá havi til hav og frá ánni til endar jarðarinnar. |
|
| 11 | Fyri sáttmálablóðs tíns skuld skal Eg sleppa fangum tínum út, ja, upp úr hinum vatnleysa brunni. |
|
| 12 | Heimaftur til borgina, tit fangar, ið vón hava! Eisini í dag kunngeri Eg tykkum, at Eg skal geva tykkum dupult aftur. |
|
| 13 | Tí Eg spenni Juda sum boga Mín, leggi Efra’im á sum píl, og Eg eggi synir tínar, Zion, móti sonum tínum, Javan; Eg geri teg líkan svørði kappans. |
|
| 14 | Ja, HARRIN skal opinbera Seg yvir teimum, og pílur Hansara skal fara út sum snarljósið; Harrin HARRIN skal blása í horn og ganga fram í sunnanstormum. |
|
| 15 | HARRIN Gud herskaranna skal vera teimum vernd, og teir skulu gloypa fíggindum sínum og traðka teir undir fótum sum sleingisteinar; teir skulu drekka blóð teirra og verða kátir sum av víni; teir skulu verða so fullir av blóði sum offurskálin, sum altarhornini. |
|
| 16 | HARRIN Gud teirra skal frelsa tey tann dag; tey eru jú fólkið, ið Hann hevur tikið til fylgi Sítt; tí tey eru dýrir steinar í krúnu og skyggja yvir land Hansara. |
|
| 17 | - Hvør dýrt er tað ikki, og hvør vakurt! Kornið fær unglingar at blóma upp, og vínið ungar gentur. |
|
|
