| 1 | Árið eftir, um ta tíðina ið kongar plaga at fara í hernað, fór Jóab út við herliðinum og herjaði land Ammonita; og hann kom til Rabba og kringsetti tað. Men Dávid varð verandi í Jerúsalem. Jóab tók Rabba og legði býin í oyði. |
|
| 2 | Dávid tók krúnuna av høvdi kongs teirra; hon var av gulli, og tað royndist, at hon vigaði talent; dýrur steinur var á henni; hon kom nú á høvd Dávids. Og hann førdi burtur miklan herfong, sum hann hevði tikið í býnum. |
|
| 3 | Fólkið, ið búði har, flutti hann burt og setti tað við sagirnar, jarntreskisleðurnar og øksirnar. Soleiðis gjørdi Dávid við allar býir Ammonita. Síðani fóru Dávid og allur herurin aftur til Jerúsalem. |
|
| 4 | Seinni var aftur - við Gezer - bardagi við Filistarar; tá feldi Sibbekai Husatitur Sippai, ið var av rafaættini. Teir vórðu tá kúgaðir. |
|
| 5 | Uppaftur var bardagi við Filistarar; Elhanan, sonur Ja’ur, feldi tá Lami, bróður Goliat Gatit, sum hevði spjótskaft líkt vevbummi. |
|
| 6 | Enn einaferð var bardagi - við Gat. Har var risavaksin maður, sum hevði seks fingrar á hvørji hond og seks tær á hvørjum fóti - tilsamans 24; eisini hann var av rafaættini. |
|
| 7 | Hann háðaði Ísrael; men Jónatan, sonur Simea, bróður Dávid, høgdi hann niður. |
|
| 8 | Hesir vóru av rafaættini í Gat; teir fullu fyri Dávidi og monnum hansara. |
|
|
