|
|
|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | | Bræv Paulusar til Titus | | | Kapittul 3 | | | | | 1 | Minn tey á at vera yvirvøldini og teimum, ið valdið hava, undirgivin, at vera lýðin og til reiðar til alt gott verk, |
| | 2 | ongan at spotta, ikki at hava hug til stríð, men vera mild og vísa øllum menniskjum alt spakføri! |
| | 3 | Tí eisini vit vóru einaferð skilaleys, ólýðin, villfarandi, trælir undir mongum ymiskum girndum og lystum; vit livdu í óndskapi og øvund, vóru hatað og hataðu hvørt annað. |
| | 4 | Men táið góðska Guds, Frelsara okkara, og kærleiki Hansara til menniskjuni vórðu opinberað, |
| | 5 | frelsti Hann okkum, ikki fyri rættvísiverk, ið vit høvdu gjørt, men eftir miskunn Síni, við baði endurføðingar og endurnýggjanar í Heilaga Andanum, |
| | 6 | sum Hann ríkliga úthelti yvir okkum við Jesusi Kristi, Frelsara okkara, |
| | 7 | so vit, rættvísgjørd við náði Hansara, skuldu í vón verða arvingar til ævigt lív. |
| | 8 | Tað er trúvert orð, og um hetta vil eg, at tú skalt vitna við kraft, so tey, sum eru komin til trúgv á Gud, kunnu leggja seg eftir at gera góð verk. Hetta er menniskjum gott og gagnligt. |
| | 9 | Men býttligum trætum og ættartølum og kjaki og klandri um lógina skalt tú halda teg frá - tey eru nyttuleys og tóm. |
| | 10 | Menniskja, sum gongur við rangari læru, skalt tú vísa frá tær, táið tú hevur ámint hann einaferð og einaferð aftrat, |
| | 11 | við tað at tú veitst, at slíkur er rangvørgur og syndar, dómfeldur av sær sjálvum. |
| | 12 | Táið eg sendi Artemas ella Týkikus til tín, kom tá til mín í Nikopolis, um tú á nakran hátt kanst! Har havi eg sett mær fyri at verða í vetur. |
| | 13 | Zenasi hinum lógkøna og Apollosi skalt tú gera tær ómak fyri at hjálpa á veg, so einki fattast teimum. |
| | 14 | Eisini okkara mugu læra at gera góð verk, alt eftir sum trongd er til, so tey vera ikki ávakstarleys. |
| | 15 | Allir, ið hjá mær eru, lata heilsa tær. Heilsa teimum, sum elska okkum í trúnni! Náðin veri við tykkum øllum! |
| |
|
|
|
|
|
|
