|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Bræv Paulusar til Titus | | Kapittul 1 | | | | 1 | Paulus, tænari Guds og ápostul Jesu Krists, til at virka trúgv hjá hinum útvaldu Guds og kunnskap um sannleikan, sum hoyrir til gudsótta, |
| 2 | í vón um ævigt lív, sum Gud, ið ikki lýgur, hevur lovað frá ævigum tíðum. |
| 3 | Og táið tíðin var komin, opinberaði Hann orð Sítt í prædikuni, sum mær er litin upp í hendur eftir boði Guds, Frelsara okkara |
| 4 | - til Titus, ektabarn mítt í felags trúgv. Náði og friður frá Gudi Faðir og Kristi Jesusi, Frelsara okkara! |
| 5 | Tí var tað, eg læt teg verða eftir á Kreta - at tú skuldi fáa skil á tí, sum eftir var at gera, og seta inn elstar í hvørjum býi, soleiðis sum eg álegði tær, |
| 6 | um onkur er, sum er ólastandi, maður einar kvinnu, og hevur trúgvandi børn, sum ikki hava ringt orð á sær fyri óskikkiligt lív ella eru treisk. |
| 7 | Tí umsjónarmaður skal vera ólastandi sum húshaldari Guds, ikki sjálvgóður, ikki illførur, ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, ikki gjarnur eftir ljótum vinningi, |
| 8 | men gestablíður, elskandi hitt góða, høviskur, rættvísur, heilagur, fráhaldandi, |
| 9 | ein, ið heldur fast við hitt trúverda orð eftir læruni - fyri at hann kann vera førur fyri bæði at áminna við hini heilnæmu læru og at teppa tey, sum siga ímóti. |
| 10 | Tí mong eru, sum ikki vilja vita av ræði, sum fara við tómum tosi og leiða í villu; serliga eru tað tey av umskeringini. |
| 11 | Slík eiga at verða tept; tí tey villleiða heil hús við at læra tað, sum ikki eigur at verða lært - fyri at fáa ljótan vinning. |
| 12 | Ein teirra - ein av teirra egnu profetum - hevur sagt: "Kretingar eru altíð lygnarar, óargadýr, letibúkar." |
| 13 | - Hesin vitnisburður er sannur. Tí skalt tú hava strangliga at teimum, so tey kunnu verða heilbjargin í trúnni |
| 14 | og ikki akta eftir jødiskum ævintýrum og boðum manna, sum venda sær burtur frá sannleikanum. |
| 15 | Alt er hinum reinu reint; men hinum óreinu og vantrúgvandi er einki reint; nei, bæði sinni og samvitska teirra eru dálkað. |
| 16 | Tey siga, at tey kenna Gud, men tey avnokta Hann við verkum sínum; tí tey eru andstyggilig og ólýðin og duga einki gott verk til. |
| |
|
|
|
|
|
|