|
|
|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | | Fyrra bræv Paulusar til Timoteus | | | Kapittul 1 | | | | | 1 | Paulus, ápostul Krists Jesu eftir boði frá Gudi, Frelsara okkara, og Kristi Jesusi, vón okkara |
| | 2 | - til Timoteus, ektabarn mítt í trúnni. Náði, miskunn, friður, frá Gudi Faðir og Kristi Jesusi, Harra okkara! |
| | 3 | Eg biði teg - nú sum táið eg fór til Makedonia - at verða verandi í Efesus, fyri at tú skalt áleggja summum, ikki at ganga við fremmandari læru |
| | 4 | og ikki at lurta eftir ævintýrum og endaleysum ættartølum, sum meiri elva trætur enn fremja húshald Guds í trúnni. |
| | 5 | Endamál tess, ið álagt er, er kærleiki av reinum hjarta, góðari samvitsku og trúgv, ið ikki bert er eiti. |
| | 6 | Frá hesum eru summi vilst burtur og hava vent sær til tómt tos; |
| | 7 | tey vilja vera lóglærarar, tóat tey hvørki skilja tað, sum tey siga, ella tað, sum tey tala um við slíkum sjálváliti. |
| | 8 | Vit vita, at lógin er góð, um onkur nýtir hana, sum lógin eigur at verða nýtt, |
| | 9 | so hann skilir hetta, at lógin er til, ikki fyri hin rættvísa, men fyri lógleys og sjálvráðin, gudleys og syndarar, vanheiløg og óandalig, fyri slík, sum nýta yvirgang móti faðir og móður, fyri manndráparar, |
| | 10 | siðloysingar, tey, sum synda móti náttúruni, menniskjatjóvar, lygnarar, meinsvorin - og alt annað, sum er ímóti hini heilnæmu læru, |
| | 11 | eftir evangeliinum um dýrd hins sæla Guds, sum mær er litið upp í hendur. |
| | 12 | Eg takki Honum, sum gav mær kraft, Kristi Jesusi, Harra okkara, at Hann roknaði meg trúgvan og setti meg til tænastuna, |
| | 13 | meg, sum áður var spottari, atsøkjari og yvirgangskroppur; men eg fann miskunn, av tí at eg vitsti ikki betur, táið eg í vantrúgv gjørdi so. |
| | 14 | Ja, náði Harra okkara varð ómetaliga stór við trúgv og kærleika í Kristi Jesusi. |
| | 15 | Tað er trúvert orð og til fulnar vert at verða fagnað, at Kristus Jesus kom í heimin at frelsa syndarar, og av teimum eri eg hin størsti. |
| | 16 | Men tí fann eg miskunn - fyri at Jesus Kristus kundi á mær - sum fyrstur var - vísa alt langmóð Sítt, teimum til fyridømi, sum skuldu trúgva á Hann til ævigt lív. |
| | 17 | Men kongi aldanna, hinum óforgeingiliga, ósjónliga, einasta Gudi, veri heiður og dýrd í aldur og allar ævir! Amen. |
| | 18 | Hetta boð líti eg tær upp í hendur, barn mítt Timoteus, eftir profetaorðunum, ið frammanundan eru talað um teg, fyri at tú eftir teimum skalt stríða hitt góða stríð, |
| | 19 | havandi trúgv og góða samvitsku - sum nøkur hava kastað frá sær og liðið skipbrot, trúnni viðvíkjandi. |
| | 20 | Millum teirra eru Hýmeneus og Aleksander, sum eg havi givið upp til Satan, fyri at teir skulu verða tyktaðir so, at teir lata vera at spotta. |
| |
|
|
|
|
|
|
