|
|
|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | | Zefanias | | | Kapittul 2 | | | | | 1 | Sansa teg og gakk í teg sjálva, tú tjóð, sum veit ikki av skomm, |
| | 2 | áðrenn ráðið er fullborið - sum dumba kemur dagurin fúkandi! - áðrenn brennandi vreiði HARRANS kemur yvir tykkum, áðrenn vreiðidagur HARRANS kemur yvir tykkum! |
| | 3 | Søkið HARRAN, øll tit eyðmjúku í landinum, tit, sum halda lóg Hansara! Stundið eftir rættvísi, stundið eftir eyðmjúkleika! Tað kundi borið á, at tit vórðu fjald vreiðidag HARRANS. |
| | 4 | Tí Gaza skal liggja frárýmt, og Askalon í oyði; mitt á ljósum degi skal fólkið í Asdod verða rikið burtur, og Ekron skal verða rykt upp við rót. |
| | 5 | Vei tykkum, tit, sum búgva fram við sjónum, tú Kretafólk! Orð HARRANS kemur yvir teg, Kána’an, tú Filistaraland; Eg skal oyða teg, so eingin býr í tær. |
| | 6 | Sjósíðan skal verða til haglendi, har hirðarnir hava brunnar og seyðabyrgi. |
| | 7 | Og hon skal lutast teimum, ið eftir eru av húsi Juda; tey skulu har hava beiti sítt; í húsum Askalons skulu tey hvíla seg um kvøldið - tí HARRIN Gud teirra skal vitja tey og venda lagnu teirra. |
| | 8 | Eg havi hoyrt, hvussu Móab speirekur, og hvussu Ammonitar háða, hvussu teir hava spottað fólk Mítt og borið seg hugmóðiga at móti landi teirra. |
| | 9 | Tí skal, so satt sum Eg livi - sigur HARRIN Gud herskaranna, Gud Ísraels - gangast Móab sum Sodoma, og Ammonitum sum Gomorra: Notur skulu eiga teir, og saltgrøv og oyðimørk skulu teir verða til ævigar tíðir; leivd fólks Míns skal ræna teir; tað, ið eftir er av fólki Mínum, skal taka teir í ogn. |
| | 10 | So skal teimum gangast aftur fyri hugmóð teirra, aftur fyri at teir háðaðu fólk HARRANS Guds herskaranna og bóru seg hugmóðiga at móti tí. |
| | 11 | Øgiligan skal HARRIN vísa Seg móti teimum; tí Hann skal forkoma øllum gudum á jørðini, og allar oyggjar heidninganna skulu tilbiðja Hann, hvørt fólk á staði sínum. |
| | 12 | Eisini tit, Etioparar, skulu falla fyri svørði Mínum. |
| | 13 | Hann rættir út hondina móti norðri og ger enda á Assur, leggur Nineve í oyði, ger tað turt sum oyðimørk. |
| | 14 | Har skulu fylgi liggja, flokkar av alskyns villum dýrum; pelikanar og pinnsvín skulu hava náttaherbergi á súluhøvdunum har; fuglar skulu hoyrast láta í vindeygunum; eyrur skal liggja á gáttunum, tí bróstið av sedrisviði er skrætt niður. |
| | 15 | Hetta er fagnaðarbýurin, sum búði so tryggur, sum segði í hjartanum: "Eg og eingin annar!" - Sum hann er vorðin til oyðimørk, til bøli fyri villdýr! Hvør tann, sum gongur framvið, bríkslar eftir honum og ristir hondina háðandi. |
| |
|
|
|
|
|
|
