|
|
Nżggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Annaš bręv Jóhannesar | 1 | Hin elsti - til hina śtvaldu frś og bųrn hennara, sum eg av sonnum elski - og ikki bert eg, men eisini ųll, iš hava lęrt sannleikan at kenna - |
| 2 | fyri sannleikans skuld, sum veršur verandi ķ okkum og skal vera viš okkum til ęvigar tķšir. |
| 3 | Nįši, miskunn, frišur, frį Gudi Fašir og frį Jesusi Kristi, Syni Faširsins, skal vera viš okkum, ķ sannleika og kęrleika. |
| 4 | Eg havi stórliga glett meg um, at eg havi funniš nųkur av bųrnum tķnum at liva ķ sannleikanum, eftir bošnum, iš vit fingu frį Faširinum. |
| 5 | Og nś biši eg teg, frś - ikki, sum eg hevši skrivaš tęr nżtt boš, men taš, sum vit hųvdu frį upphavi - at vit skulu elska hvųrt annaš. |
| 6 | Hetta er kęrleikin, at vit liva eftir bošum Hansara. Hetta er bošiš, soleišis sum tit hava hoyrt taš frį upphavi, fyri at tit skulu liva eftir tķ. |
| 7 | Tķ mangir villleišarar eru farnir śt ķ heimin, sum ikki jįtta Jesus sum Kristus, komnan ķ holdi; slķkur er villleišarin og Antikristus. |
| 8 | Varšiš tykkum, at tit missa ikki taš, sum vit hava avrikaš, men kunnu fįa fulla lųn! |
| 9 | Hvųr tann, iš vķkur av leiš og veršur ikki verandi ķ lęru Kristusar, hevur ikki Gud; tann, sum veršur verandi ķ lęruni, hevur bęši Faširin og Sonin. |
| 10 | Kemur onkur til tykkara og lęrir ikki hesa lęru, so takiš ikki ķmóti honum ķ hśsum tykkara og bišiš hann ikki vęlkomnan! |
| 11 | Tķ tann, iš bišur hann vera vęlkomnan, fęr lut viš honum ķ óndu verkum hansara. |
| 12 | Eg havi nś nógv at skriva til tykkara; men eg vil ikki gera taš viš pappķri og blekki; nei, eg vóni at koma til tykkara og tala munnliga viš tykkum, so gleši okkara kann verša fullkomin. |
| 13 | Bųrn systur tķnar, hinnar śtvaldu, lata heilsa tęr. |
| |
|
|
|
|
|
|