| 1 | Hesi vóru fólkasløgini, ið HARRIN læt verða eftir fyri við teimum at royna Ísrael, allar teir Ísraelsmenn, sum ikki høvdu verið við í nøkrum av bardøgunum um Kána’an |
|
| 2 | - bert fyri at hini komandi ættarlið í Ísrael skuldu koma at kenna kríggj og verða vand upp í tí, allir teir, sum ikki høvdu verið í bardaga áður -: |
|
| 3 | Hinir fimm filistarahøvdingar, allir Kána’anitar, Zidoningar og Hevitar, sum búðu á Libanonsfjøllum, frá fjallinum Ba’al-Hermon til hagar sum leiðin liggur til Hamat. |
|
| 4 | Tey vórðu eftir, fyri at Ísrael við teimum kundi verða roynt, so koma kundi fyri dagin, um tey vildu akta boðini, ið HARRIN við Mósesi hevði givið fedrum teirra. |
|
| 5 | Men táið Ísraelsmenn nú búðu mitt ímillum Kána’anitar, Hetitar, Amoritar, Perizitar, Hevitar og Jebusitar, |
|
| 6 | tóku teir døtur teirra til konur, góvu sonum teirra døtur sínar og dýrkaðu gudar teirra. |
|
| 7 | Ísraelsmenn gjørdu tað, ið ónt var í eygum HARRANS; teir gloymdu HARRAN Gud sín og dýrkaðu Ba’alarnar og Asjerurnar. |
|
| 8 | Tá tendraðist vreiði HARRANS móti Ísrael, og Hann seldi tey Kusan-Risatajim í hendur, honum, sum var kongur í Áram-Naharajim, og Ísraelsmenn stóðu 8 ár undir Kusan-Risatajim. |
|
| 9 | Tá róptu Ísraelsmenn til HARRAN, og HARRIN læt hjálparmann stíga fram millum Ísraelsmenn; hann frelsti tey; tað var Otniel Kenizitur, sum var bróðir Kaleb og yngri enn hann. |
|
| 10 | Andi HARRANS kom yvir hann, og hann varð dómari í Ísrael; hann fór út í bardaga, og HARRIN gav Kusan-Risatajim, kongin í Áram, í hendur hansara, so at hann vann á Kusan-Risatajim. |
|
| 11 | Landið hevði nú frið í 40 ár; so doyði Otniel Kenizitur. |
|
| 12 | Men Ísraelsmenn gjørdu við sama lagi tað, sum ónt var í eygum HARRANS. Tá læt HARRIN Eglon, kongin í Móab, fáa vald yvir Ísrael - aftur fyri at tey gjørdu tað, sum ónt var í eygum HARRANS. |
|
| 13 | Hann fekk við sær Ammonitar og Amalekitar, fór út og vann sigur á Ísrael og tók Pálmastaðin. |
|
| 14 | Undir Eglon, konginum í Móab, stóðu Ísraelsmenn 18 ár. |
|
| 15 | Men táið Ísraelsmenn róptu til HARRAN, læt HARRIN hjálparmann stíga fram millum teirra, Ehud Benjaminit, son Gera, sum var lámur. Táið Ísraelsmenn einaferð sendu Ehud við skatti til Eglon, kongin í Móab, |
|
| 16 | gjørdi hann sær tvíeggjað svørð, gomed langt, og bant sær tað við høgru lið undir klæðunum. |
|
| 17 | Síðani fekk hann Eglon, konginum í Móab, skattin. Eglon var ovurhonds feitur maður. |
|
| 18 | Táið hann nú hevði borið fram skattin, fylgdi hann teimum, ið borið hann høvdu, á leið; |
|
| 19 | men sjálvur vendi hann aftur við Pesilim við Gilgal og læt siga: "Kongurin, eg havi loyndarboð at bera tær!" Tá bað hann hann tiga, inntil øll, ið rundan um hann stóðu, vóru út farin. |
|
| 20 | Ehud kom tá inn til hansara, og hann sat einsamallur í hinum svala taksali sínum. Ehud segði: "Eg havi orð frá Gudi til tín!" Tá reisti hann seg úr sessinum. |
|
| 21 | Men Ehud rætti út vinstru hond, dró svørðið undan høgru lið og rendi tað í búk hansara, |
|
| 22 | so at ikki bert blaðið fór inn, men handfangið við; og blaðið fjaldist av ístrinum, tí hann dró ikki svørðið út úr aftur búki hansara; tað kom út fyri aftan. |
|
| 23 | Ehud fór so út í súlugongina, og hann læt aftur dyr taksalsins eftir sær og læsti tær. |
|
| 24 | Táið hann var farin avstað, komu tænararnir; men táið teir sóu, at dyr taksalsins vóru læstar, søgdu teir: "Hann man hava síni egnu ørindi at gera inni í tí svala kamarinum!" |
|
| 25 | Teir bíðaðu nú ógvuliga leingi, men hann læt ikki upp dyr taksalsins; tá fóru teir eftir lyklinum og lótu upp - og fingu tá at síggja, at harri teirra lá deyður á gólvinum. |
|
| 26 | Men Ehud slapp burtur, meðan teir drálaðu; hann var longu komin um Pesilim og náddi til Se’ira. |
|
| 27 | Táið hann var komin hagar, blásti hann í horn á Efra’imsfjalli; tá hildu Ísraelsmenn oman av fjøllunum við honum á odda. |
|
| 28 | Hann segði við teir: "Skundið tykkum aftan á mær, tí HARRIN hevur givið fíggindar tykkara, Móabitar, í hendur tykkara!" So fylgdu teir eftir honum oman og tóku øll vaðini um Jordan frá Móabitum og lótu ikki ein sleppa yvirum. |
|
| 29 | Teir høgdu tá niður einar 10 000 Móabitar, sum allir vóru sterkir og djarvir menn; ikki ein slapp. |
|
| 30 | Soleiðis varð Móab ta ferðina kúgað undir hond Ísraels. Og landið hevði frið í 80 ár. |
|
| 31 | Aftan á hann kom Samgar, sonur Anat; við píkstavinum, sum neytini vórðu rikin við, feldi hann 600 mans av Filistarum; soleiðis bjargaði eisini hann Ísrael. |
|
|
