| 1 | Tá hildu allir Ísraelsmenn avstað, og øll samkoman, líka úr Dan til Be’erseba, kom saman sum ein maður fyri HARRANUM í Mizpa; eisini úr Gileadslandi komu teir. |
|
| 2 | Høvdingarnir yvir øllum fólkinum, yvir øllum ættum Ísraels, stigu fram, har sum fólk Guds var samankomið, 400 000 mans av fótfólki, vápnaðir við svørði. |
|
| 3 | Men Benjaminitar fingu at frætta, at Ísraelsmenn vóru farnir til Mizpa. Og Ísraelsmenn søgdu: "Greið nú frá, hvussu henda illgerð varð gjørd!" |
|
| 4 | Tá tók maðurin - Leviturin, maður hina myrdu kvinnuna - til orða og segði: "Eg og hjákona mín komu til Gibea í Benjamin og ætlaðu at gista har. |
|
| 5 | Men menninir í Gibea reistust móti mær; teir kringsettu um náttina húsið, har sum eg var; meg ætlaðu teir at drepa, og hjákonu mína neyðtóku teir so, at hon doyði. |
|
| 6 | Tá tók eg hjákonu mína, skar hana sundur og sendi stykkini um í øllum landi og ríki Ísraels; tí teir høvdu gjørt illgerð og skemdarverk í Ísrael. |
|
| 7 | Nú eru tit her, allir Ísraelsmenn - sigið nú, hvat tit halda, og leggið ráð her!" |
|
| 8 | Tá reistist alt fólkið sum ein maður og segði: "Eingin okkara skal heimaftur, eingin okkara skal aftur til hús! |
|
| 9 | Soleiðis skulu vit gera við Gibea: Býurin skal undir lutakast! |
|
| 10 | Nú taka vit 10 mans av hvørjum 100 av øllum ættum Ísraels, 100 av hvørjum 1000 og 1000 av hvørjum 10 000; teir skulu fara eftir mati til fólkið, so at fólkið, táið tað kemur til Gibea í Benjamin, til fulnar kann løna tí aftur skemdarverkið, ið tað hevur gjørt í Ísrael!" |
|
| 11 | So tóku allir menn í Ísrael seg saman og hildu móti býnum, sameintir sum ein maður. |
|
| 12 | Og ættir Ísraels sendu menn um í allari ætt Benjamins og lótu siga: "Hvat er hetta fyri illgerð, ið gjørd er hjá tykkum! |
|
| 13 | Latið okkum nú fáa hasar gudleysu menn í Gibea, so vit kunnu drepa teir og beina burtur hitt ónda úr Ísrael!" Men Benjaminitar vildu ikki lurta eftir tí, sum brøður teirra, Ísraelsmenn, søgdu. |
|
| 14 | Benjaminitar komu saman í Gibea úr øllum býum sínum, til at fara í bardaga móti Ísraelsmonnum. |
|
| 15 | Táið Benjaminitar úr býunum vórðu taldir henda dag, vóru teir 26 000 vápnaførir menn umframt menninar í Gibea; teir vórðu taldir fyri seg og vóru 700 í tali, allir valahermenn. |
|
| 16 | Millum alt hetta fólk vóru 700 valdir menn, sum vóru lámar; ein og hvør teirra rakti hárbeint við sleingisteini; ikki ein slongdi skeivt. |
|
| 17 | Og táið menn Ísraels - Benjamin frároknað - vórðu taldir, vóru teir 400 000 vápnaførir menn - allir hermenn. |
|
| 18 | Teir hildu nú avstað og fóru til Betel at spyrja Gud. Ísraelsmenn søgdu: "Hvør av okkum skal fyrstur fara í bardaga móti Benjaminitum?" HARRIN svaraði: "Juda skal fara fyrstur!" |
|
| 19 | So fóru Ísraelsmenn avstað um morgunin og tóku støðu uttan fyri Gibea. |
|
| 20 | Og menn Ísraels gingu fram at herja á Benjamin; menn Ísraels fylktu her sín at gera álop á Gibea. |
|
| 21 | Tá gjørdu Benjaminitar álop úr Gibea og feldu tann dagin 22 000 menn av Ísrael. |
|
| 22 | Men fólkið, menn Ísraels, tók mót í seg og fylkti seg aftur, á sama staði sum teir høvdu fylkt seg hin fyrra dagin. |
|
| 23 | Tí Ísraelsmenn fóru til Betel og grótu fyri ásjón HARRANS líka til kvølds; og teir spurdu HARRAN: "Skal eg eina ferð enn halda avstað í bardaga móti sonum Benjamin, bróður míns?" HARRIN svaraði: "Far ímóti honum!" |
|
| 24 | Táið so Ísraelsmenn dagin eftir hildu fram móti Benjaminitum, |
|
| 25 | gjørdu Benjaminitar eisini henda annan dagin álop úr Gibea móti teimum og feldu 18 000 menn aftrat av Ísraelsmonnum, allir samlir vápnaførir menn. |
|
| 26 | Tá fóru allir Ísraelsmenn, alt fólkið, til Betel; teir grótu og sótu har fyri ásjón HARRANS og fastaðu henda dagin líka til kvølds; og teir ofraðu brennioffur og takkoffur fyri ásjón HARRANS. |
|
| 27 | Síðani spurdu Ísraelsmenn HARRAN - tí á teimum døgum stóð sáttmálaørk Guds har, |
|
| 28 | og Pinehas, sonur Eleazar og sonarsonur Áron, gjørdi á teimum døgum tænastu fyri ásjón Hansara. Teir søgdu: "Skal eg eina ferð enn fara í bardaga móti sonum Benjamin, bróður míns, ella skal eg lata vera?" HARRIN svaraði: "Far avstað! Í morgin skal Eg geva hann í hendur tínar." |
|
| 29 | Ísraelsmenn løgdu nú menn á lúr rundan um Gibea. |
|
| 30 | Og Ísraelsmenn fóru móti Benjaminitum triðja dagin og fylktu seg til álop á Gibea eins og hinar fyrru ferðirnar. |
|
| 31 | Tá komu Benjaminitar út og herjaðu á herin og vórðu lokkaðir burtur frá býnum; og eins og hinar fyrru ferðirnar feldu teir í fyrstuni nakrar av monnunum á almannavegunum, bæði á tí, sum gongur til Betel, og á tí, sum gongur um hagan til Gibea; tað var okkurt um 30 menn av Ísrael, ið teir drópu. |
|
| 32 | Benjaminitar hugsaðu nú: "Vit hava vunnið sigur á teimum eins og hinar ferðirnar!" Men Ísraelsmenn søgdu: "Latið okkum halda undan og lokka teir burtur frá býnum, út á almannavegirnar!" |
|
| 33 | So hildu allir menn Ísraels avstað, haðani sum teir høvdu staðið, og tóku støðu í Ba’al-Tamar; men teir, ið høvdu ligið á luri, tustu fram, haðani sum teir høvdu ligið, vestan fyri Geba. |
|
| 34 | Nú hildu 10 000 mans, valdir menn av øllum Ísrael, beint fram móti Gibea, og stríðið varð hart; men Benjaminitar vitstu ikki, at vanlukkan var teimum so nær. |
|
| 35 | So læt HARRIN Benjamin liggja undir fyri Ísrael, og Ísraelsmenn feldu henda dagin 25 100 mans av Benjamin, allar vápnaførar menn. |
|
| 36 | Benjaminitar trúðu fyrst, at Ísraelsmenn høvdu tapt; tí teir hildu undan Benjamin, við tað at teir litu á hinar, sum teir høvdu lagt á lúr móti Gibea. |
|
| 37 | Men nú reistu teir seg knappliga, teir, sum høvdu ligið á lúri, og herjaðu á Gibea; teir hildu fram og høgdu alt fólkið í býnum niður við svørði. |
|
| 38 | Menn Ísraels høvdu avtalað við teir, ið lógu á lúri, at teir skuldu lata tjúkkan royk stíga upp av býnum. |
|
| 39 | Menn Ísraels hildu tá undan í stríðnum. Og við tað at Benjamin alt fyri eitt hevði felt nakrar av monnum Ísraels, einar 30, so hugsaðu teir: "So sanniliga liggja teir undir fyri okkum eins og í hinum fyrra bardaganum!" |
|
| 40 | Og táið roykurin tók at stíga upp úr býnum sum tjúkkur stólpi, hevði Benjamin vent sær á og sæð, at allur býurin stóð í loga, upp móti himli. |
|
| 41 | Samstundis vendu menn Ísraels við og flýddu ikki longur. Tá fall ræðsla á menn Benjamins, tí teir dugdu at síggja, at nú var vanlukkan nær. |
|
| 42 | Teir vendu tá og flýddu undan Ísraelsmonnum og tóku leiðina at oyðimørkini. Men stríðið helt á og var teimum í hølunum, og teir, sum búðu í býunum har, høgdu niður frá hond millum teirra; |
|
| 43 | teir kringsettu Benjaminitar, eltu teir og traðkaðu teir niður, har sum teir hvíldu, líka inntil teir vóru beint eystan fyri Gibea. |
|
| 44 | Av Benjamin fullu 18 000 menn, allir samlir djarvir hermenn. |
|
| 45 | So vendu teir og flýddu út í oyðimørkina, til Rimmonsklett, og menn Ísraels drópu á almannavegunum 5000 menn av teimum aftrat; síðani eltu teir teir líka til Gideom og drópu 2000 menn av teimum. |
|
| 46 | Teir av Benjamin, ið fullu henda dag, vóru soleiðis í alt 25 000 menn, vápnaførir, allir samlir djarvir hermenn. |
|
| 47 | Men 600 mans vendu og flýddu út í oyðimørkina, til Rimmonsklett, og teir vórðu á Rimmonskletti í fýra mánaðir. |
|
| 48 | Menn Ísraels fóru aftur til Benjaminitar og høgdu tey niður við svørði, bæði býirnar við fólkinum har og fæið og alt, ið har var; og allar býirnar, ið har vóru, settu teir eld á. |
|
|
