| 1 | Nakað eftir hetta - tað var, meðan teir heystaðu hveitina - kom Samson at vitja konu sína og hevði geitarlamb við. Hann segði: "Lat meg sleppa inn í kamarið til konu mína!" Men tað vildi faðir hennara ikki lova honum; |
|
| 2 | hann segði: "Eg ivaðist ikki í, at tú hevði kastað hatur á hana; tí læt eg brúðarsvein tín fáa hana. Men hin yngra systirin er vakrari enn hon; tak hana í staðin fyri!" |
|
| 3 | Tá segði Samson við tey: "Hesa ferð eri eg ikki at lasta, um eg geri Filistarum ilt!" |
|
| 4 | So fór Samson og fangaði 300 revar; síðani fekk hann sær kyndlar, bant halarnar saman á tveimum og tveimum og festi ein kyndil mitt ímillum báðar halarnar. |
|
| 5 | So tendraði hann í kyndlarnar, slepti revunum inn í akrar Filistaranna og brendi soleiðis upp bæði bundi, óskorið korn og oljugarðar. |
|
| 6 | Filistarar spurdu nú: "Hvør hevur gjørt hetta?" Og svarað varð: "Samson, dótturmaður Timnitin; tað var, tí hann tók konu hansara og læt brúðarsvein hansara fáa hana." Tá fóru Filistarar og brendu bæði hana og faðir hennara inni. |
|
| 7 | Men Samson segði við teir: "Bera tit tykkum so at, skal eg ikki binda frið, fyrrenn eg fái hevnt meg á tykkum!" |
|
| 8 | So bardi hann teir bæði sundur og saman, so har varð stórt mannafall. Síðani fór hann niður í gjónna við Etam og varð verandi har. |
|
| 9 | Filistarar komu nú og tóku støðu í Juda, og teir breiddu seg út í Lehi. |
|
| 10 | Tá søgdu Judamenn: "Hví eru tit komnir móti okkum?" Teir svaraðu: "Vit eru komnir higar at binda Samson og gera við hann, sum hann hevur gjørt við okkum!" |
|
| 11 | Nú fóru 3000 mans úr Juda til gjónna við Etam og søgdu við Samson: "Veitst tú ikki, at Filistarar eru harrar okkara! Hví hevur tú tá gjørt okkum hetta?" Hann svaraði teimum: "Eg havi gjørt við teir, sum teir hava gjørt við meg!" |
|
| 12 | Men teir søgdu við hann: "Vit eru komnir higar at binda teg og geva teg í hendur Filistara." Tá segði Samson við teir: "Gerið mær eið uppá, at tit drepa meg ikki!" |
|
| 13 | Teir svaraðu honum: "Nei, vit skulu bert binda teg og geva teg í hendur teirra - drepa teg skulu vit ikki!" So bundu teir hann við tveimum nýggjum togum og fóru upp úr gjónni við honum. |
|
| 14 | Men táið hann kom til Lehi, og Filistarar við gleðirópum lupu ímóti honum, kom Andi HARRANS yvir hann; togini um armar hansara vórðu sum brendur líntráður, og bondini fullu av hondum hansara, sum tey høvdu verið rotin. |
|
| 15 | So fann hann nýtt esilskjálkabein; og hann rætti út hondina og tók tað og høgdi niður við tí 1000 mans. |
|
| 16 | Tá segði Samson: "Við esilskjálkabeini drap eg ein flokk, ja, tveir, við esilskjálkabeini drap eg 1000 mans!" |
|
| 17 | Táið hann hevði sagt hetta, blakaði hann kjálkabeinið frá sær; tí fekk hetta stað navnið Ramat-Lehi. |
|
| 18 | Men við tað at hann var ógvuliga tystur, rópti hann til HARRAN og segði: "Tú hevur givið henda stóra sigur við hond tænara Tíns, og skal eg so nú doyggja av tosta og falla í hendur óumskorna manna?" |
|
| 19 | Tá opnaði Gud kulluna, sum er í Lehi, og vatn rann upp úr henni; táið hann hevði drukkið, fekk hann lívsmegi sína aftur. Tí fekk henda keldan navnið En-Hakkore; hon er í Lehi enn í dag. |
|
| 20 | Hann var 20 ár dómari í Ísrael - í filistaratíðini. |
|
|
