|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Seinna bræv Pæturs | | Kapittul 3 | | | | 1 | Hetta er longu, tit elskaðu, annað brævið, eg skrivi tykkum; og í báðum havi eg við áminning vakt reina hug tykkara |
| 2 | til at minnast orðini, ið frammanundan eru talað av hinum heiløgu profetum, og boð Harrans og Frelsarans, sum ápostlar tykkara hava kunngjørt. |
| 3 | Fyrst og fremst skulu tit vita hetta, at á síðstu døgum skulu koma spottarar, sum spotta og ganga eftir sínum egnu lystum |
| 4 | og siga: "Hvat verður av lyftinum um komu Hansara! Frá tí fedrarnir sovnaðu, er jú alt vorðið verandi, sum tað hevur verið, líka frá byrjan skapningsins!" |
| 5 | - Við vilja eru teir blindir fyri hesum, at frá fyrndartíð vóru himlar til, og jørð, sum var vorðin til av vatni og við vatni - við orði Guds; |
| 6 | og við tí gekk heimurin, ið tá var, undir í vatnflóðini. |
| 7 | Men himlarnir, ið nú eru, og jørðin, verða við sama orði goymd - eldinum! Tey verða hildin uppi - til tann dag hini gudleysu menniskju skulu verða dømd og ganga til grundar. |
| 8 | Men hesum eina mugu tit ikki vera blind fyri, tit elskaðu, at ein dagur er Harranum sum túsund ár, og túsund ár sum ein dagur. |
| 9 | Harrin er ikki seinførur við lyftinum - tóat summi halda tað vera seinføri - nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending. |
| 10 | Men dagur Harrans skal koma - sum tjóvur; tá skulu himlarnir forganga í hørðum duna, frumevnini loysast sundur í brennandi hita, og jørðin og alt, ið henni er á, brenna upp. |
| 11 | - Táið nú alt hetta loysist sundur - hvussu eiga tit tá ikki at stevna eftir heilagari atferð og gudsótta, |
| 12 | meðan tit vænta og skunda undir komu Guds dags, sum skal gera, at himlarnir loysast sundur í eldi, og frumevnini bráðna av brennandi hita! |
| 13 | Men vit vænta eftir lyfti Hansara nýggjar himlar og nýggja jørð, har rættvísi býr. |
| 14 | Táið tit nú, elskaðu míni, vænta hetta, so leggið tykkum eina við at finnast lýtaleys og ólastandi fyri Honum, í friði! |
| 15 | Og roknið langmóð Harra okkara fyri frelsu! Hetta er tað, sum elskaði bróðir okkara Paulus hevur skrivað tykkum eftir vísdóminum, ið honum er givin. |
| 16 | Tað ger hann eisini í øllum brøvum sínum, táið hann í teimum talar um hetta; í teimum er eitt og annað, sum torført er at skilja, og sum hini ólærdu og ófestu útleggja skeivt - hetta gera tey eisini við hinar skriftirnar, sær sjálvum til undirgang. |
| 17 | Táið tit nú vita hetta frammanundan, elskaðu míni, so varðið tykkum, at tit verða ikki rivin við av villu hinna gudleysu og falla úr tykkara egnu føstu støðu, |
| 18 | nei, vaksið í náði og kunnskapi Harra og Frelsara okkara Jesu Krists! Honum veri dýrdin, bæði nú og í allar ævir! Amen. |
| |
|
|
|
|
|
|