| 1 | Táið nú Kristus hevur liðið í holdinum, skulu eisini tit vápna tykkum við sama sinnalagi - tí tann, sum liðið hevur í holdinum, hevur einki at gera við synd longur - |
|
| 2 | so tit liva, ta tíð tit hava eftir í holdinum, ikki eftir menniskjalystum, men eftir vilja Guds. |
|
| 3 | Tað er nóg mikið, at tit tíðina, ið farin er, hava gjørt vilja heidninganna - livað í siðloysi, girndum, fyllskapi, svirri, drykkjuskapi og skammiligari avgudadýrkan; |
|
| 4 | tey undrast tí og spotta, táið tit ikki renna við út í sama skammloysisdíki; |
|
| 5 | men tey skulu gera Honum roknskap, sum er til reiðar at døma livandi og deyð. |
|
| 6 | Tí varð evangeliið kunngjørt deyðum við, fyri at tey víst skuldu vera dømd sum menniskju í holdinum, men liva sum Gud í andanum. |
|
| 7 | Men endi als er nær; verið tí árvakin og edrú til bønir! |
|
| 8 | Og havið fram um alt brennandi kærleika hvørt til annað, tí kærleikin fjalir fjøld synda! |
|
| 9 | Verið gestablíð hvørt við annað uttan at meinskast! |
|
| 10 | Eftir sum ein og hvør hevur fingið náðigávu, tænið soleiðis hvør øðrum við henni sum góðir húshaldarar yvir margfaldu náði Guds! |
|
| 11 | Talar onkur, so tali hann sum orð Guds! Hevur onkur tænastu, so tæni hann, eftir sum Gud gevur honum kraft til tað, so Gud kann verða ærdur í øllum við Jesusi Kristi, sum eigur dýrd og mátt í aldur og allar ævir! Amen. |
|
| 12 | Tit elskaðu! Undrist ikki á eldin, ið komin er yvir tykkum til at royna tykkum - sum tað var nakað undarligt, ið hendi tykkum! |
|
| 13 | Nei, tess meiri lut tit hava í líðingum Kristusar, tess meiri skulu tit gleða tykkum - so tit eisini kunnu gleðast og fegnast í opinbering dýrdar Hansara. |
|
| 14 | Verða tit háðað fyri navn Kristusar, eru tit sæl; Andi dýrdarinnar og Guds hvílir yvir tykkum. |
|
| 15 | Eingin av tykkum má líða sum manndrápari, tjóvur, illgerðarmaður ella sum tann, ið leggur seg út í viðurskifti annara. |
|
| 16 | Men líður hann sum kristin, skal hann ikki skammast, men prísa Gudi fyri hetta navn. |
|
| 17 | Tíðin er jú komin nú, táið dómurin skal byrja - við húsi Guds; og byrjar hann við okkum, hvat verður tá endi teirra, sum eru evangelii Guds ólýðin! |
|
| 18 | Er einki út at geva, at hin rættvísi verður frelstur, hvussu skal tá gangast hinum gudleysa og syndaranum! |
|
| 19 | Tí skulu tey, sum eftir vilja Guds líða, geva hinum trúfasta skapara upp sálir sínar - og gera hitt góða. |
|
|
