| 1 | Táið Jabin, kongurin í Hazor, frætti hetta, sendi hann boð til Jobab, kongin í Madon, til kongin í Simron, til kongin í Aksaf |
|
| 2 | og til kongarnar, ið búðu fyri norðan, í fjallalandinum, á slættlendinum sunnan fyri Kinneret, í láglendinum og á Dorhæddum úti við havið, |
|
| 3 | til Kána’anitar, bæði fyri eystan og fyri vestan, til Amoritar, Hetitar, Perizitar og Jebusitar í fjallalandinum og til Hevitar niðri undir Hermon í Mizpalandi. |
|
| 4 | Teir hildu tá avstað við øllum herum sínum; tað var mannfjøld, so mikil í tali sum sandur á sjóvarstrond, og hestar og vagnar í hópatali. |
|
| 5 | Allir hesir kongar tóku seg saman og komu og tóku allir støðu við Meromsvatn at berjast við Ísrael. |
|
| 6 | Tá segði HARRIN við Josva: "Ræðst teir ikki! Um hesa tíðina í morgin skal Eg lata teir allar liggja falnar framman fyri Ísrael; hestum teirra skalt tú skera hásinurnar av á, og vagnar teirra skalt tú brenna." |
|
| 7 | Josva við øllum heri sínum kom nú óvart á teir við Meromsvatn og gjørdi álop á teir. |
|
| 8 | Og HARRIN gav teir í hendur Ísraels; teir vunnu sigur á teimum og eltu teir líka til Stóra Zidon og til Misrefot-Majim og líka eystur í Mizpedal; teir høgdu teir niður og lótu ikki ein liva og sleppa undan. |
|
| 9 | Josva gjørdi við teir, sum HARRIN hevði sagt við hann; hestum teirra skar hann hásinurnar av á, og vagnar teirra brendi hann. |
|
| 10 | Við tað sama fór Josva aftur og tók Hazor, og kongin har drap hann við svørði - Hazor var í forðum høvuðsstaður hjá øllum hesum kongaríkjum. |
|
| 11 | Hvørja sál, ið har var, høgdu teir niður við svørði og slógu býin við banni; eingin varð eftir, sum dró anda. Hazor brendi hann. |
|
| 12 | Allar hinar kongabýirnar við øllum kongum teirra tók Josva, og hann høgdi tey niður við svørði og sló tey við banni - eins og Móses, tænari HARRANS, hevði givið boð um. |
|
| 13 | Tó brendi Ísrael ongan av býunum, ið stóðu uppi á hæddum - ongan uttan Hazor; hann brendi Josva. |
|
| 14 | Fæið og alt annað, ið rænt varð úr hesum býum, høvdu Ísraelsmenn sjálvir sum herfong; men fólkið høgdu teir alt niður við svørði, inntil teir høvdu oytt tey; ongan, ið dró anda, lótu teir verða eftir. |
|
| 15 | Tað, ið HARRIN hevði álagt Mósesi, tænara Sínum, hevði Móses álagt Josva, og so gjørdi Josva; hann læt einki verða ógjørt av øllum tí, sum HARRIN hevði álagt Mósesi. |
|
| 16 | Soleiðis tók Josva alt hetta land, fjallalandið, alt Suðurlandið, landspartin Gosen, láglendið og slættlendið, somuleiðis Ísraelsfjøll og láglendið har, |
|
| 17 | frá Halakfjalli, ið hækkast móti Se’ir, til Ba’al-Gad í Libanonsdali undir Hermonfjalli; allar kongarnar har hertók hann og høgdi teir niður og drap teir. |
|
| 18 | Í langa tíð var Josva í orrustu við allar hesar kongar. |
|
| 19 | Ikki var ein býur, sum við góðum yvirgav seg til Ísraelsmenn, uttan Hevitar, sum búðu í Gibeon; alt samalt tóku teir í hernaði. |
|
| 20 | Tí HARRIN læt so vera, at teir herdu hjarta sítt og fóru í bardaga móti Ísrael - so teir skuldu verða slignir við banni og onga náði fáa, men verða lagdir í oyði, eins og HARRIN hevði álagt Mósesi. |
|
| 21 | Um hesa tíðina fór Josva og oyddi Anakitar í fjallalandinum, í Hebron, í Debir, í Anab og úr øllum Judafjøllum og Ísraelsfjøllum; Josva sló teir og býir teirra við banni. |
|
| 22 | Eingir Anakitar vórðu eftir í landi Ísraelsmanna; bert í Gaza, Gat og Asdod vórðu nakrir eftir. |
|
| 23 | Soleiðis tók Josva alt landið - júst sum HARRIN hevði sagt við Móses; og Josva gav Ísrael tað í ogn eftir deildum teirra, ætt eftir ætt. Og nú hevði landið frið eftir bardagan. |
|
|
