| 1 | Sķšani, brųšur - bišiš fyri okkum, at orš Harrans skal ganga fram og verša dżrmett eins og hjį tykkum, |
|
| 2 | og at vit skulu verša bjargašir frį hinum rangvųrgu og óndu menniskjum - tķ trśgvin er ikki hvųrs mans! |
|
| 3 | Men trśfastur er Harrin - Hann skal styrkja tykkum og varšveita tykkum frį tķ, sum ilt er. |
|
| 4 | Vit hava taš įlit į tykkum ķ Harranum, at tit bęši gera og hereftir fara at gera taš, sum vit įleggja tykkum. |
|
| 5 | Harrin stżri hjųrtum tykkara til kęrleika Guds og tol Kristusar! |
|
| 6 | Men taš boš geva vit tykkum, brųšur, ķ navni Harra okkara Jesu Krists, at tit skulu halda tykkum burtur frį hvųrjum bróšur, sum livir óregluliga og ikki eftir lęrdóminum, iš hann fekk frį okkum. |
|
| 7 | Tit vita jś sjįlvir, hvussu eigur at verša fylgt okkum eftir. Vit bóru okkum ikki óregluliga at millum tykkara; |
|
| 8 | ei heldur ótu vit breyš hjį nųkrum fyri einki; nei, vit arbeiddu viš strķši og mųši nįtt og dag fyri ongum tykkara at vera til byrši. |
|
| 9 | - Ikki tķ vit ikki hava rętt til taš; men vit vildu geva tykkum fyridųmi ķ okkum sjįlvum, fyri at tit skuldu fylgja okkum eftir. |
|
| 10 | Longu tįiš vit vóru hjį tykkum, góvu vit tykkum jś hetta boš, at vil onkur ikki arbeiša, skal hann heldur ikki eta. |
|
| 11 | Tķ vit hoyra, at nųkur av tykkum liva óregluliga og arbeiša ikki, men fįast viš slķkt, sum ikki kemur teimum viš. |
|
| 12 | Slķkum geva vit taš boš og įminna tey ķ Harranum Jesusi Kristi, at tey arbeiša still og eta sķtt egna breyš. |
|
| 13 | Og tit, brųšur - troyttist ikki av at gera taš, sum gott er! |
|
| 14 | Um onkur aktar ikki orš okkara her ķ bręvinum, tį merkiš tykkum hann - haviš ongan felagsskap viš hann, so hann kann skammast! |
|
| 15 | Tó skulu tit ikki rokna hann fyri fķgginda, men įminna hann sum bróšur. |
|
| 16 | Og Hann sjįlvur, Harri frišarins, gevi tykkum frišin, altķš, į allan hįtt! Harrin veri viš tykkum ųllum! |
|
| 17 | Heilsan er viš mķni, Paulusar, egnu hond; taš er merki ķ hvųrjum bręvi; soleišis skrivi eg. |
|
| 18 | Nįši Harra okkara Jesu Krists veri viš tykkum ųllum! |
|
|
