| 1 | Paulus, við vilja Guds ápostul Krists Jesu, og bróðirin Timoteus |
|
| 2 | - til hinar heiløgu og trúgvandi brøður í Kristusi í Kolosse. Náði veri við tykkum og friður frá Gudi, Faðir okkara! |
|
| 3 | Vit takka Gudi og Faðir Harra okkara Jesu Krists, altíð táið vit biðja fyri tykkum; |
|
| 4 | tí vit hava hoyrt um trúgv tykkara á Kristus Jesus og kærleikan, ið tit hava til øll hini heiløgu |
|
| 5 | - fyri vónarinnar skuld, sum tykkum er goymd í Himlunum, og sum tit frammanundan hava hoyrt um við orði sannleikans í evangeliinum, |
|
| 6 | sum komið er til tykkara, eins og tað eisini er í øllum heiminum, og ber ávøkst og veksur - sum hjá tykkum, frá tí degi tit hoyrdu tað og av sonnum lærdu at kenna náði Guds. |
|
| 7 | Hitt sama hava tit jú eisini lært av Epafrasi, hinum elskaða okkara, sum tænir saman við okkum og er trúgvur tænari Kristusar fyri tykkum, |
|
| 8 | honum, sum eisini hevur sagt okkum frá kærleika tykkara í Andanum. |
|
| 9 | Frá tí degi vit hoyrdu tað, hava vit tí ikki hildið uppat at biðja fyri tykkum og bøna um, at tit skulu fyllast við kunnskapi um vilja Hansara í øllum vísdómi og andaligum viti |
|
| 10 | til at liva Harranum verdiga, sum Honum líkar á allan hátt, og við kunnskapinum um Gud bera ávøkst, vaksa í øllum góðum verki |
|
| 11 | og styrkjast við allari styrki eftir kraft dýrdar Hansara til alt tol og langmóð, |
|
| 12 | so tit við gleði takka Faðirinum, sum gjørdi okkum før fyri at fáa part í arvaluti hinna heilagra í ljósinum, |
|
| 13 | reiv okkum frá valdi myrkursins og flutti okkum inn í ríki elskaða Sonar Síns. |
|
| 14 | Í Honum hava vit endurloysingina, fyrigeving syndanna. |
|
| 15 | Hann er mynd Guds hins ósjónliga og hin frumborni als skapnings. |
|
| 16 | Tí í Honum varð alt skapt, tað í Himlunum og tað á jørðini, hitt sjónliga og hitt ósjónliga - veri tað nú hásæti, harradømi, tignir ella vald - alt er skapt við Honum og til Hansara, |
|
| 17 | Hann er framman undan øllum, og í Honum er tað, alt er standandi. |
|
| 18 | Hann er høvd likamsins - samkomunnar - Hann, sum er upphavið, hin frumborni av hinum deyðu. Soleiðis skuldi Hann í øllum vera hin fyrsti. |
|
| 19 | Tí Gudi líkaði, at øll fyllingin skuldi búgva í Honum, |
|
| 20 | og við Honum at gera alt sátt við Seg - veri tað nú tað, sum á jørðini er, ella tað, sum í Himlunum er - táið Hann gjørdi frið við blóði kross Hansara. |
|
| 21 | Eisini tykkum, sum einaferð vóru gjørd Honum fremmand og vóru fíggindar av sinnalagi, í hinum óndu verkum - |
|
| 22 | tykkum hevur Hann tó nú gjørt sáttar í holdslikami Hansara við deyðanum, fyri at føra tykkum fram fyri ásjón Sína, heiløg, lýtaleys og ólastandi |
|
| 23 | - so satt sum tit verða verandi í trúnni, grundfest og føst, og lata tykkum ikki vika frá vónini í evangeliinum, sum tit hava hoyrt, sum er prædikað fyri øllum skapninginum undir himli, og hvørs tænari eg, Paulus, eri vorðin. |
|
| 24 | Nú gleðist eg í líðingum mínum fyri tykkum; og tað, sum enn vantar á í kristslíðingunum, sum eg í holdi mínum má tola, uppfylli eg nú fyri likam Hansara, samkomuna; |
|
| 25 | tí tænari hennara eri eg vorðin eftir tí húshaldi Guds, sum mær er givið tykkara millum: Til fulnar at kunngera orð Guds, |
|
| 26 | loyndarmálið, sum hevur verið dult frá upphavi alra tíða og ætta, men nú er vorðið opinberað hinum heiløgu Hansara. |
|
| 27 | Tí teimum vildi Gud kunngera, hvussu ríkt í dýrd tað er millum heidningarnar, hetta loyndarmál, sum er Kristus í tykkum, vón dýrdarinnar. |
|
| 28 | Hann kunngera vit, táið vit áminna hvørt menniskja og læra hvørt menniskja við øllum vísdómi, fyri at kunna leiða hvørt menniskja fram, fullkomið í Kristusi. |
|
| 29 | Fyri hetta arbeiði eisini eg - og stríði við kraft Hansara, sum veldiga virkar í mær. |
|
|
