1 | Paulus, įpostul, ikki av menniskjum, ei heldur viš nųkrum menniskja, men viš Jesusi Kristi og Gudi Fašir, sum reisti Hann upp frį hinum deyšu, |
|
2 | og allir brųšurnir, iš hjį męr eru - til samkomurnar ķ Galatia. |
|
3 | Nįši veri viš tykkum og frišur frį Gudi Fašir og Harra okkara Jesusi Kristi, |
|
4 | sum gav Seg sjįlvan fyri syndir okkara, fyri at bjarga okkum śt śr hesum nśverandi ónda heimi, eftir vilja Guds og Faširs okkara! |
|
5 | Honum veri dżrd ķ aldur og allar ęvir! Amen. |
|
6 | Eg undrist į, at tit so skjótt lata tykkum venda burtur frį Honum, iš kallaši tykkum viš nįši Kristusar, til annaš evangelium - |
|
7 | sum tó einki annaš er; bert eru nakrir, sum villa tykkum og vilja rangsnśgva evangelium Kristusar. |
|
8 | Men um so vit ella eingil av Himli kunnger tykkum annaš evangelium enn taš, sum vit hava kunngjųrt tykkum - hann veri bannašur! |
|
9 | Sum vit įšur hava sagt, sigi eg nś uppaftur: Kunnger nakar tykkum annaš evangelium enn taš, sum tit hava tikiš viš, so veri hann bannašur! |
|
10 | Tali eg nś menniskjum til vildar ella Gudi! Ella royni eg at toknast menniskjum! Royndi eg at toknast menniskjum enn, so var eg ikki tęnari Kristusar. |
|
11 | Tķ taš skal eg lata tykkum vita, brųšur, at evangeliiš, sum eg havi prędikaš, er ikki menniskjaverk; |
|
12 | eg havi jś heldur ikki fingiš taš ella lęrt taš av nųkrum menniskja, men viš opinbering Jesu Krists. |
|
13 | Tit hava jś hoyrt, hvussu eg bar meg at fyrr, tįiš eg livdi sum Jųdi, at eg ómetaliga hart sųkti at samkomu Guds og oyddi hana. |
|
14 | Eg fór longur ķ jųdadóminum enn mangir javnaldrar ķ fólki mķnum; eg var enn ķdnari fyri lęrdómum fedra mķna. |
|
15 | Men tįiš Gudi lķkaši - sum śr móšurlķvi hevši tikiš meg śt, og sum kallaši meg viš nįši Sķni - |
|
16 | at opinbera Son Sķn ķ męr, fyri at eg skuldi kunngera evangeliiš um Hann millum heidningarnar, spurdi eg viš taš sama ikki hold og blóš til rįšs, |
|
17 | fór heldur ikki nišan til Jerśsalem til teirra, sum undan męr vóru įpostlar; nei, eg fór burt til Arabia og kom so aftur til Damaskus. |
|
18 | Seinni, trż įr eftir, fór eg nišan til Jerśsalem at lęra Kefas at kenna, og eg stešgaši hjį honum fimtan dagar. |
|
19 | Men av hinum įpostlunum sį eg ongan; bert Jįkup, bróšur Harrans, sį eg. |
|
20 | - Taš, sum eg her skrivi til tykkara - fyri įsjón Guds vitni eg, at eg lśgvi taš ikki. |
|
21 | Sķšani feršašist eg um ķ Sżrlandi og Kilikia. |
|
22 | Men persónliga kendu hinar kristnu samkomurnar ķ Judea meg ikki; |
|
23 | tey hoyrdu bert: "Hann, iš įšur sųkti at okkum, prędikar nś evangeliiš um trśnna, sum hann einaferš ętlaši at oyša." |
|
24 | - Og tey prķsašu Gudi fyri meg. |
|
|