| 1 | Um hjálpina til hini heiløgu er mær nú óneyðugt at skriva til tykkara; |
|
| 2 | eg veit jú, hvussu viligir tit eru, og eg rósi mær av tí hjá Makedoningum tykkum viðvíkjandi og sigi, at Akaia hevur verið til reiðar líka síðani í fjør; og íðinskapur tykkara hevur eggjað mong onnur. |
|
| 3 | Men eg sendi brøðurnar, fyri at tað, sum vit hava róst okkum av tykkum viðvíkjandi, ikki í hesum skal roynast fáfongt, og fyri at tit - sum eg havi sagt - skulu vera til reiðar. |
|
| 4 | Annars, táið Makedoningar koma við mær og síggja, at tit eru ikki lidnir, verða vit - fyri ikki at siga tit sjálvir - til skammar við hesum áliti. |
|
| 5 | Tí helt eg vera neyðugt at mæla brøðrunum til at fara undan til tykkara og frammanundan fáa hina áður lovaðu gávu tykkara í lag, so hon kann vera til reiðar sum signing og ikki sum pírin gáva. |
|
| 6 | Og hetta sigi eg: Tann, ið kargt sáar, skal eisini kargt heysta, og tann, ið sáar við signingum, skal eisini heysta við signingum. |
|
| 7 | Ein og hvør gevi, eftir sum hann setur sær fyri í hjartanum, ikki av óhugi ella av tvingsli - tí Gud elskar glaðan gevara! |
|
| 8 | Men Gud er mentur at lata alla náði lutast tykkum ríkliga, so tit í øllum altíð kunnu hava alt, sum tykkum tørvar, og soleiðis í yvirflóð kunnu gera alt gott verk |
|
| 9 | - sum skrivað er: "Hann stroyddi út, hann gav hinum fátæku; rættvísi hansara verður í allar ævir." |
|
| 10 | Og Hann, sum gevur sáðmanninum sáð og breyð at eta, skal eisini geva tykkum sáð og lata tað økjast og lata ávøkstir rættvísi tykkara taka til, |
|
| 11 | so tit í øllum verða ríkir og kunnu vísa alt gávumildi, sum við okkum virkar, at Gud fær tøkk. |
|
| 12 | Tí hjálpin, sum kemur í lag við hesi tænastu, bøtir ikki bert um tað, ið fattast hinum heiløgu; nei, hon ber eisini ávøkst í yvirflóð við tí, at mong takka Gudi. |
|
| 13 | Tí við tí roynda hjartalagi, henda hjálp vísir, koma tey at prísa Gudi fyri lýdni tykkara í játtanini av evangelii Kristusar og fyri, at tit av so góðum hjarta vísa teimum og øllum felagsskap - |
|
| 14 | við tað at tey eisini biðja fyri tykkum, og teimum leingist eftir tykkum - fyri teirrar Guds náði skuld, sum so ovurhonds rík er yvir tykkum. |
|
| 15 | Gudi veri tøkk fyri ósigiligu gávu Hansara! |
|
|
