| 1 | Vit kunngera tykkum, brøður, ta náði Guds, sum givin er í samkomunum í Makedonia, |
|
| 2 | at hóast tey vóru hart roynd í trongd, hevur tó yvirstreymandi gleði teirra verið so í yvirflóð mitt í djúpa fátækdómi teirra, at tey góvu, ríkliga og gávumilt. |
|
| 3 | Tí eftir førimuni góvu tey - tað vitni eg - ja, út um førimun, av egnum eintingum. |
|
| 4 | Tey bønaðu okkum um at sleppa at vera við í hjálpini til hini heiløgu. |
|
| 5 | Og tey góvu, ikki bert so sum vit høvdu vónað; nei, tey góvu seg sjálv við - fyrst Harranum og síðani okkum, við vilja Guds, |
|
| 6 | so at vit bóðu Titus um, at sum hann frammanundan hevði byrjað, hann soleiðis skuldi fullføra hjá tykkum eisini hetta kærleiksverk. |
|
| 7 | Ja, eins og tit eru ríkir í øllum, í trúgv, í talu, í kunnskapi, í øllum íðinskapi, í kærleika tykkara til okkara - verið soleiðis nú eisini ríkir í hesum kærleiksverki! |
|
| 8 | Eg sigi hetta ikki sum boð, men fyri við íðinskapi annara eisini at royna, hvussu sannur kærleiki tykkara roynist. |
|
| 9 | Tit kenna jú náði Harra okkara Jesu Krists, at Hann fyri tykkara skuld gjørdist fátækur, táið Hann var ríkur, fyri at tit við fátækt Hansara skuldu verða rík. |
|
| 10 | Eg sigi hugsan mína í hesum. Hetta er tykkum til gagn, sum longu í fjør vóru hinir fyrstu at fara undir verkið - og ikki bert tað, men eisini at seta tykkum tað fyri. |
|
| 11 | Fullførið nú eisini verkið, fyri at, eins og tit vóru til reiðar at seta tykkum tað fyri, tit soleiðis eisini kunnu fullføra tað, eftir førimuni tykkara! |
|
| 12 | Tí viljin er væl fagnaður, har sum hann er - eftir tí, sum hann hevur, og ikki eftir tí, sum hann ikki hevur. |
|
| 13 | Hetta sigi eg, ikki fyri at onnur skulu hava lætta, og tit líða neyð, men fyri at javnaður skal vera: Hesa ferð kemur yvirflóð tykkara trongd teirra til hjálpar, |
|
| 14 | fyri at eisini yvirflóð teirra kann koma trongd tykkara til hjálpar, og soleiðis javnaður kann vera |
|
| 15 | - sum skrivað er: "Tann, ið savnaði nógv, fekk einki til avlops, og tann, ið savnaði lítið, hevði ikki ov lítið." |
|
| 16 | Gudi veri tøkk, sum eisini hevur givið Titusi í hjarta sama íðinskapin fyri tykkum! |
|
| 17 | Tí hann tók væl við, táið eg mældi honum til, ja, íðinskapur hansara er so stórur, at hann av egnum eintingum fer avstað til tykkara. |
|
| 18 | Saman við honum senda vit hin bróðurin, sum í øllum samkomunum verður róstur fyri íðinskap sín í evangeliinum - |
|
| 19 | og ikki bert tað, men hann er eisini av samkomunum valdur at fara saman við okkum við hesi kærleiksgávu, sum kemur í lag við tænastu okkara - Harranum til dýrd og til vitnisburð um viliga sinni okkara. |
|
| 20 | Við tí forða vit fyri, at nakar skal fáa lastað okkum fyri nakað viðvíkjandi hesi ríku gávu, sum kemur í lag við tænastu okkara. |
|
| 21 | Tí vit leggja okkum eftir tí, sum gott er, ikki bert í eygum Harrans, men eisini í eygum manna. |
|
| 22 | Saman við teimum senda vit bróður okkara, sum vit so ofta og í mongum hava sæð ídnan, og sum nú er enn ídnari, av tí at hann hevur so nógv álit á tykkum. |
|
| 23 | Annaðhvørt tað nú er Titus, so er hann felagi mín og arbeiðir saman við mær fyri tykkum - ella tað eru aðrir av brøðrum okkara, so eru teir sendimenn samkomanna og æra Kristusar. |
|
| 24 | Latið teir tá, fyri eygum samkomanna, fáa prógvið fyri kærleika tykkara og tí, sum vit hava róst tykkum fyri! |
|
|
