|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Seinna bræv Paulusar til samkomuna í Korint | | Kapittul 6 | | | | 1 | Sum teir, ið arbeiða saman við tykkum, áminna vit tykkum tó eisini, at tað má ikki vera til einkis, tit hava tikið ímóti náði Guds. |
| 2 | Hann sigur jú: "Á teirri tíð, sum Mær toknaðist, bønhoyrdi Eg teg, og frelsudagin kom Eg tær til hjálpar." - Ja, nú er lagalig tíð, nú er frelsudagurin! |
| 3 | Vit eru á ongan hátt til ástoyt - fyri at tænastan skal ikki verða lastað. |
| 4 | Nei, í øllum prógva vit okkum sum tænarar Guds: Við miklum toli í trongdum, í neyð, í angist, |
| 5 | undir sløgum, í fangahúsum, í uppreistrum, í møði, í náttarvøku, í føstu, |
| 6 | við reinleika, við kunnskapi, við langmóði, við mildleika, við Heilaga Andanum, við kærleika, sum ikki er bert eiti, |
| 7 | við sannleiksorði, við kraft Guds, við rættvísivápnum, bæði til álop og verju, |
| 8 | í æru og vanæru, í ringum orði og góðum orði, sum villleiðarar og tó sannorðaðir, |
| 9 | sum ókendir og tó vælkendir, sum teir, ið doyggja, og vit liva tó enn, sum teir, ið verða tyktaðir, men tó ikki dripnir, |
| 10 | sum sorgarfullir, men altíð glaðir, sum fátækir, ið tó gera mong rík, sum teir, ið einki hava og tó eiga alt. |
| 11 | Frítt tala vit við tykkum, Korintmenn, hjarta okkara er rúmkað. |
| 12 | Tit hava ikki trongt rúm hjá okkum, men í hjarta tykkara er trongt. |
| 13 | Gevið okkum tá líka fyri líka - eg tali sum til børn míni - rúmkið eisini tit hjørtu tykkara! |
| 14 | Farið ikki undir ójavnt ok saman við vantrúgvandi! Hvønn felagsskap hevur rættvísi við lógloysi, og hvat samfelag hevur ljós við myrkur! |
| 15 | Hvat samljóð er millum Kristus og Belial, og hvønn lut hevur trúgvandi við vantrúgvandi! |
| 16 | Hvussu kann tempul Guds sameinast við avgudar! - Vit eru jú tempul hins livandi Guds - sum Gud hevur sagt: "Eg skal búgva hjá teimum og ganga millum teirra; Eg skal vera Gud teirra, og tey skulu vera fólk Mítt." |
| 17 | "Farið tí út frá teimum og skiljið tykkum frá teimum - sigur Harrin - og nemið einki óreint! Tá skal Eg taka ímóti tykkum"; |
| 18 | "og Eg skal vera tykkum Faðir, og tit skulu vera Mær synir og døtur - sigur Harrin hin Alvaldi." |
| |
|
|
|
|
|
|