| 1 | Táiđ vit tí nú hava hesa tćnastu, eftir teirri miskunn, iđ vit hava fingiđ, so missa vit ikki mótiđ. |
|
| 2 | Nei, vit hava sagt okkum leysar frá hinum skammiligu loynigřtum og ganga ikki fram viđ sviki, ei heldur handfara vit orđ Guds óćrliga; nei, viđ at leggja sannleikan opnan fram tala vit til samvitsku hvřrs menniskja fyri ásjón Guds og biđja tey taka ímóti okkum. |
|
| 3 | Er tá enn evangelium okkara fjalt, so er tađ teimum, iđ fortapast, tađ er fjalt |
|
| 4 | - har sum gudurin hjá hesum heimi hevur blindađ hugsanir hinna vantrúgvandi, fyri at ljósiđ frá evangeliinum um dýrd Kristusar, Hansara, sum er mynd Guds, skal ikki skína fyri teimum. |
|
| 5 | Ikki okkum sjálvar prćdika vit, men Kristus Jesus sum Harra, okkum sjálvar sum tćnarar tykkara fyri Jesusar skuld. |
|
| 6 | Tí Gud, sum beyđ, at ljós skuldi skína fram úr myrkri, er tann, iđ hevur latiđ tađ skína í hjřrtum okkara, fyri at kunnskapurin um dýrd Guds í ásjón Jesu Krists skuldi lýsa fram. |
|
| 7 | Men henda skatt hava vit í leirílřtum, fyri at hin ómetaliga kraft skal vera frá Gudi og ikki frá okkum. |
|
| 8 | Vit eru trongdir á allan hátt, men ikki kúgađir, í iva, men ikki vónleysir, |
|
| 9 | atsřktir, men ikki vinaleysir, slignir niđur, men ikki gjřrdir til einkis. |
|
| 10 | Altíđ bera vit deyđa Jesusar viđ okkum í likaminum, fyri at eisini lív Jesusar skal opinberast í likami okkara. |
|
| 11 | Ja, longu međan vit liva, verđa vit samt og javnt givnir upp til deyđa fyri Jesusar skuld, fyri at eisini lív Jesusar skal opinberast í deyđiliga holdi okkara. |
|
| 12 | Soleiđis er nú deyđin virkandi í okkum, men líviđ í tykkum. |
|
| 13 | Men viđ tađ at vit hava sama Anda trúarinnar - sum skrivađ er: "Eg trúđi, tí talađi eg" - so trúgva eisini vit; tí tala vit eisini. |
|
| 14 | Tí vit vita, at Hann, sum reisti upp Harran Jesus, skal eisini reisa okkum upp viđ Jesusi og leiđa okkum fram saman viđ tykkum. |
|
| 15 | Alt hetta hendir fyri tykkara skuld, fyri at náđin kann breiđast út til tess fleiri og virka, at ríkliga verđur takkađ - Gudi til dýrd. |
|
| 16 | Vit missa tí ikki mótiđ; nei, um so útvortis menniskja okkara gongur til grundar, endurnýggjast tó innvortis menniskja okkara dag frá degi. |
|
| 17 | Tí trongd okkara - sum er stokkut og lřtt - virkar okkum í střrri og střrri yvirflóđ ćviga fylling av dýrd, |
|
| 18 | viđ tađ at vit hava ikki hitt sjónliga fyri eyga, men hitt ósjónliga. Tí hitt sjónliga er tímiligt, men hitt ósjónliga ćvigt. |
|
|
