Leita í Bíbliuni Víðkað leiting        Leitihjálp Bíblian Nýggja Testamenti Gamla Testamenti Bíbliuhondbókin Dagsins Bíbliutekstur Lestrarætlan Um Bíbliugrunnin Bíblian sum App til iPhone, iPad og Android Bíblian á WAP/fartelefonini ©Upphavsrættindi / Copyright Faroese Bible Society Ljóð-Bíblian: NT á MP3        Nýggja Testamenti        Gamla Testamenti Nýggja Testamenti Fyrra bræv Paulusar til samkomuna í Korint Kapittul 2 1 2345678910111213141516 1 Táið eg tá kom til tykkara, brøður, kom eg ikki sum meistari í talu ella vísdómi, táið eg kunngjørdi tykkum vitnisburð Guds. 2 Tí eg setti mær fyri, einki at vita millum tykkara uttan Jesus Kristus, og Hann krossfestan. 3 Og eg var hjá tykkum í veikleika, ótta og miklari bivan. 4 Tala mín og prædika mín var ikki við yvirtalandi vísdómsorðum, men prógvað av Anda og kraft, 5 fyri at trúgv tykkara skuldi ikki vera grundað á menniskjavísdómi, men á kraft Guds. 6 Vísdóm tala vit tó millum hini fullkomnu, men vísdóm, ið ikki er av hesum heimi, ei heldur av harrunum í hesum heimi, teimum, ið verða til einkis. 7 Nei, vit tala vísdóm Guds, hin loynda, sum duldur var, og sum Gud frammanundan, frá ævigum tíðum, hevði ætlað okkum til dýrd. 8 Henda vísdóm hevur eingin av harrunum í hesum heimi kent; tí kendu teir hann, høvdu teir ikki krossfest Harra dýrdarinnar. 9 vit tala - sum skrivað er - "tað, sum einki eyga hevur sæð, og einki oyra hoyrt, og sum ikki er komið upp í hjarta nakars menniskja - tað, sum Gud hevur gjørt teimum til reiðar, sum elska Hann." 10 Men okkum hevur Gud opinberað tað við Anda Sínum. Andin rannsakar jú alt, eisini dýpdir Guds. 11 Hvat menniskja veit, hvat í menniskjanum býr, uttan andi menniskjans, sum í tí er! Soleiðis veit heldur eingin, hvat í Gudi býr, uttan Andi Guds. 12 Men vit hava ikki fingið anda heimsins, men Andan, ið er frá Gudi, fyri at vit skulu vita, hvat okkum er givið av Gudi. 13 Tað tala vit eisini um, ikki við orðum, ið menniskjaligur vísdómur lærir, men við orðum, ið Andin lærir, táið vit týða hitt andaliga við andaligum orðum. 14 Men hitt náttúrliga menniskjað tekur ikki við tí, sum Anda Guds hoyrir til; tað er honum dárskapur, og hann kann ikki kenna tað, tí tað verður dømt andaliga. 15 Men hin andaligi dømir um alt; sjálvur verður hann dømdur av ongum. 16 Tí hvør hevur kent sinni Harrans, so hann skuldi kunnað lært Hann! Men vit hava sinni Kristusar.