| 1 | Hina fyrru bókina skrivaði eg, Teofilus, um alt tað, sum Jesus fór undir at gera og læra, |
|
| 2 | inntil tann dag Hann varð tikin upp, eftir at Hann við Heilaga Andanum hevði givið ápostlunum, sum Hann hevði útvalt, boð. |
|
| 3 | Fyri teimum hevði Hann eisini, eftir at Hann hevði liðið, víst Seg livandi við mongum prógvum, við tað at Hann í 40 dagar læt teir síggja Seg, og talaði um tað, sum hoyrir ríki Guds til. |
|
| 4 | Meðan Hann nú var saman við teimum, gav Hann teimum tað boð, at teir skuldu ikki fara úr Jerúsalem, men bíða eftir tí, sum Faðirin hevði lovað - "sum tit", segði Hann, "hava hoyrt Meg tala um. |
|
| 5 | Tí Jóhannes doypti við vatni; men tit skulu verða doyptir í Heilaga Andanum, áðrenn nógvir dagar eru umlidnir." |
|
| 6 | Táið teir nú vóru komnir saman, spurdu teir Hann: "Harri! Er hetta tíðin, táið Tú endurreisir Ísrael ríkið?" |
|
| 7 | Hann svaraði teimum: "Tað er ikki fyri tykkum at vita tíðir og tímar, sum Faðirin hevur ásett av Sínum egna valdi. |
|
| 8 | Men tit skulu fáa kraft, táið Heilagi Andin kemur yvir tykkum, og tit skulu vera vitni Míni, bæði í Jerúsalem og í øllum Judea og Samaria og líka til enda jarðarinnar." |
|
| 9 | Táið Hann hetta hevði sagt, varð Hann tikin upp, meðan teir sóu, og skýggj tók Hann burtur úr eygsjón teirra. |
|
| 10 | Sum teir nú stardu upp móti himli, í tí Hann fór burtur, stóðu hjá teimum tveir menn í hvítum klæðum. |
|
| 11 | Teir søgdu: "Tit menn úr Galilea! Hví standa tit og hyggja upp móti himli? Hesin Jesus, sum er tikin upp til Himmals frá tykkum, skal koma aftur, á sama hátt sum tit sóu Hann fara til Himmals." |
|
| 12 | Tá fóru teir aftur til Jerúsalem av fjallinum, sum kallast Oljufjallið og er nær við Jerúsalem, sabbatsferð haðani. |
|
| 13 | Táið teir vóru komnir hagar, fóru teir upp í salin í erva, har sum teir hildu til - Pætur, Jóhannes, Jákup, Andrias, Filip, Tummas, Bartolomeus, Matteus, Jákup, sonur Alfeus, Símun Zelotes og Judas, sonur Jákup. |
|
| 14 | Allir hesir hildu á í bønini av einum huga saman við nøkrum kvinnum, Mariu, móður Jesus, og brøðrum Hansara. |
|
| 15 | Á hesum døgum reistist Pætur mitt ímillum brøðurnar - har var tá savnaður ein flokkur, okkurt um 120 í tali; hann segði: |
|
| 16 | "Tit menn, brøður! Skriftorðið mátti ganga út, sum Heilagi Andin frammanundan hevði talað við munni Dávids um Judas, sum varð vegvísari teirra, ið tóku Jesus. |
|
| 17 | Hann var jú roknaður millum okkara og hevði fingið lut í hesi tænastu. |
|
| 18 | Hann keypti sær nú jarðarstykki fyri lønina, ið hann hevði fingið fyri illgerð sína; og hann datt eftir høvdinum og skrædnaði av um miðju, og allur innvølur hansara kom út. |
|
| 19 | Hetta varð øllum kunnigt, sum í Jerúsalem búgva, og jørðin fekk eisini á teirra egna máli navnið Hakeldama, tað er Blóðjørð. |
|
| 20 | Skrivað stendur jú í Sálmabókini: "Bústaður hansara leggist í oyði, og eingin veri, sum býr í honum!" og: "Annar taki embæti hansara!" |
|
| 21 | Tí eigur ein av monnunum, ið fylgdust við okkum, alla tíðina ið Harrin Jesus gekk inn og gekk út hjá okkum, |
|
| 22 | líka frá dópi Sínum við Jóhannesi, og til tann dag Hann varð tikin upp frá okkum - ein teirra eigur saman við okkum at verða vitni um uppreisn Hansara." |
|
| 23 | Teir settu tá fram tveir, Jósef, sum kallaðist Barsabbas og hevði tilnavnið Justus, og Mattias. |
|
| 24 | Og teir bóðu soleiðis: "Tú, Harri, sum kennir hjørtu alra! - Vís okkum, hvønn av hesum báðum Tú hevur valt |
|
| 25 | at taka sætið í hesi tænastu og hesum ápostladómi, sum Judas fór úr fyri at fara til sítt egna stað!" |
|
| 26 | So kastaðu teir lut teirra millum, og luturin fall á Mattias; hann varð tá roknaður saman við hinum ellivu ápostlunum. |
|
|
