| 1 | Og Hann segði við lærisveinar Sínar: "Ómøguligt er annað, enn at tað, sum voldir fall, má koma, men vei tí, sum tað kemur við! |
|
| 2 | Tað var honum betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið, enn at hann skuldi vera einum av hesum smáu til ástoyt. |
|
| 3 | Varðið tykkum! Syndar bróðir tín, so hav at honum, og angrar hann, so fyrigev honum! |
|
| 4 | Og um hann so sjey ferðir um dagin syndar móti tær og sjey ferðir kemur aftur til tín og sigur: "Eg angri tað!" - so skalt tú fyrigeva honum." |
|
| 5 | Ápostlarnir søgdu við Harran: "Gev okkum meiri trúgv!" |
|
| 6 | Tá segði Harrin: "Høvdu tit trúgv sum sinopskorn, so kundu tit sagt við hetta morberjatræ: "Rív teg upp við rót og planta teg í havið!" - Og tað skuldi aktað tykkum. |
|
| 7 | Men hvør tykkara, sum hevur tænara, ið pløgir ella situr hjá kríatúrum, sigur við hann, táið hann kemur heim av markini: "Far alt fyri eitt og set teg til borðs!" |
|
| 8 | Man hann ikki heldur siga við hann: "Ger til tað, sum eg skal hava til nátturða, og gyrð teg og gakk mær til handa, meðan eg eti og drekki - so kanst tú eta og drekka!" |
|
| 9 | Man hann takka tænaranum fyri, at hann gjørdi tað, ið honum var álagt! Eg haldi ikki. |
|
| 10 | Soleiðis skulu eisini tit, táið tit hava gjørt alt, ið tykkum er álagt, siga: "Vit eru ónýtir tænarar; vit hava einki gjørt uttan tað, ið vit vóru skyldigir at gera."" |
|
| 11 | Á ferðini til Jerúsalem lá leið Hansara mitt ímillum Samaria og Galilea. |
|
| 12 | Táið Hann nú fór inn í eina bygd, møttu Honum 10 spitalskir menn, sum stóðu langt burtur. |
|
| 13 | Teir róptu hart: "Jesus, meistari, miskunna okkum!" |
|
| 14 | Táið Hann sá teir, segði Hann við teir: "Farið og latið prestarnar sýna tykkum!" Meðan teir nú vóru á veg, vórðu teir reinsaðir. |
|
| 15 | Og ein teirra kom aftur, táið hann sá, at hann var grøddur, og prísaði Gudi við harðari rødd; |
|
| 16 | hann fall á andlit sítt fyri fótum Hansara og takkaði Honum - og hesin var Samverji. |
|
| 17 | Tá svaraði Jesus: "Vórðu teir ikki tíggju reinsaðir! Hvar eru hinir níggju? |
|
| 18 | Fanst eingin, sum kom aftur at geva Gudi dýrd, uttan hesin fremmandi?" |
|
| 19 | Og Hann segði við hann: "Reis teg og far avstað - trúgv tín hevur frelst teg!" |
|
| 20 | Táið Hann av Farisearunum varð spurdur, nær ríki Guds fór at koma, svaraði Hann teimum: "Ríki Guds kemur ikki á tann hátt, at tað sæst við eygunum. |
|
| 21 | Heldur ikki fer at verða sagt: "Hygg, her er tað!" ella: "Hygg, har er tað!" Tí ríki Guds er innan í tykkum." |
|
| 22 | Hann segði við lærisveinarnar: "Dagar skulu koma, táið tit skulu tráa eftir at síggja ein av døgum Menniskjasonarins, og tit skulu ikki fáa hann at síggja. |
|
| 23 | Og sagt fer at verða við tykkum: "Hygg, her er Hann!" "Hygg, har er Hann!" - Farið ikki, og leypið ikki eftir tí! |
|
| 24 | Tí eins og snarljósið, táið tað skyggir, lýsir líka úr øðrum enda himmalsins í hin, so skal Menniskjasonurin vera á degi Sínum. |
|
| 25 | Men fyrst má Hann líða nógv og verða vrakaður av hesi ætt. |
|
| 26 | Sum tað gekk á døgum Nóa, so skal eisini verða á døgum Menniskjasonarins: |
|
| 27 | Tey ótu og drukku, tey giftust og vórðu burturgift, líka til tann dag Nóa fór inn í ørkina, og flóðin kom og gjørdi enda á øllum. |
|
| 28 | Somuleiðis, sum tað gekk á døgum Lots: Tey ótu og drukku, tey keyptu og seldu, tey plantaðu og bygdu; |
|
| 29 | men tann dag Lot fór úr Sodoma, regnaði eldur og svávul niður av himli og gjørdi enda á teimum øllum |
|
| 30 | - so skal eisini vera, tann dag Menniskjasonurin opinberast. |
|
| 31 | Tann dag má tann, ið er á takinum og hevur lutir sínar í húsinum, ikki fara niður eftir teimum, og heldur ikki má tann, ið úti á markini er, fara aftur til hús. |
|
| 32 | Minnist konu Lot! |
|
| 33 | Tann, ið roynir at bjarga lívi sínum, skal missa tað, og tann, ið missir tað, skal bjarga tí. |
|
| 34 | Eg sigi tykkum: Ta nátt skulu tvey vera í eini song; annað skal verða tikið við, og annað skal verða latið eftir. |
|
| 35 | Tvær kvinnur skulu mala á somu kvørn; onnur skal verða tikin við, og onnur skal verða latin eftir. |
|
| 36 | Tveir menn skulu vera úti á markini; annar skal verða tikin við, og annar skal verða latin eftir." |
|
| 37 | Tá svaraðu teir Honum: "Hvar, Harri?" Hann segði við teir: "Har sum ræið er, flykkjast eisini ørnirnar." |
|
|
