| 1 | Tįiš teir nś nęrkašust Jerśsalem og komu til Betfage viš Oljufjalliš, sendi Jesus tveir lęrisveinar avstaš og segši viš teir: |
|
| 2 | "Fariš inn ķ bygdina, sum beint framman fyri tykkum er! Har skulu tit viš taš sama finna įsin bundiš og fyl hjį tķ; loysiš tey og leišiš tey til Mķn! |
|
| 3 | Sigur onkur nakaš viš tykkum, so skulu tit siga, at Harranum tųrvar tey; so skal hann viš taš sama lata tey." |
|
| 4 | - Hetta hendi, fyri at taš skuldi ganga śt, sum talaš er viš profetinum, iš sigur: |
|
| 5 | "Sigiš viš dóttur Zion: "Hygg, kongur tķn kemur til tķn, spakfųrur og rķšandi į įsni, į fyli tręldżrsins!"" |
|
| 6 | Lęrisveinarnir fóru so avstaš og gjųrdu, sum Jesus hevši sagt viš teir; |
|
| 7 | teir fóru eftir įsninum og fylinum og lųgdu klęši sķni į tey, og Hann setti Seg oman į tey. |
|
| 8 | Og fjųldin av fólkinum breiddi klęši sķni į vegin; onnur skóru greinar av trųunum og stroyddu tęr į vegin. |
|
| 9 | Fólkiš, sum gekk undan og aftanį, rópti: "Hosianna, sonur Dįvids! Signašur veri Hann, sum kemur, ķ navni Harrans! Hosianna į hęddini!" |
|
| 10 | Tįiš Hann nś kom inn ķ Jerśsalem, kom rųringur ķ allan stašin, og tey sųgdu: "Hvųr er hesin?" |
|
| 11 | Fólkiš segši: "Hetta er Jesus profetur śr Nazaret ķ Galilea." |
|
| 12 | Jesus fór nś inn ķ tempul Guds og rak śt allar, sum seldu og keyptu ķ templinum; borš teirra, iš vekslašu pening, og stólar teirra, iš seldu dśvur, koyrdi Hann umkoll. |
|
| 13 | Og Hann segši viš teir: "Skrivaš er: "Hśs Mķtt skal kallast bųnhśs." Men tit gera taš til rįnsmannabųli!" |
|
| 14 | Blind og lamin komu til Hansara ķ templinum, og Hann grųddi tey. |
|
| 15 | Tįiš hųvušsprestarnir og hinir skriftlęrdu sóu undurverkini, iš Hann gjųrdi, og bųrnini, sum róptu ķ templinum: "Hosianna, sonur Dįvids!" vóršu teir illir og sųgdu viš Hann |
|
| 16 | "Hoyrir Tś, hvat hesi siga!" Tį svaraši Jesus teimum: "Ja, hava tit aldri lisiš hetta: "Av munni barna og bróstabarna hevur Tś fullkomiš Tęr lovsong"?" |
|
| 17 | So fór Hann frį teimum og fór śt um stašin, til Betania, og gisti har ta nįttina. |
|
| 18 | Tįiš Hann nś um morgunin fór innaftur ķ stašin, varš Hann svangur. |
|
| 19 | Hann sį tį fikutrę viš vegin og fór yvir til taš, men fann einki į tķ uttan bert blųš. Tį segši Hann viš taš: "Aldri ķ allar ęvir skal įvųkstur vaksa į tęr aftur!" Og fikutręiš fųlnaši viš taš sama. |
|
| 20 | Tįiš lęrisveinarnir sóu hetta, undrašust teir og sųgdu: "Hvussu kundi fikutręiš viš taš sama fųlna?" |
|
| 21 | Jesus svaraši teimum: "Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hava tit trśgv og ivast ikki, skulu tit ikki bert kunna gera hetta viš fikutręiš; nei, um tit so siga viš hetta fjall: "Lyft teg upp og kasta teg ķ haviš!" skal so verša. |
|
| 22 | Og alt, sum tit bišja um viš trśgv ķ bųn tykkara, skulu tit fįa." |
|
| 23 | Tįiš Hann so var komin inn ķ templiš, komu hųvušsprestarnir og hinir elstu fólksins til Hansara, mešan Hann lęrdi har, og sųgdu: "Viš hvųrjum myndugleika gert Tś hetta, og hvųr hevur giviš Tęr henda myndugleika?" |
|
| 24 | Jesus svaraši teimum: "Eisini Eg skal spyrja tykkum um eitt; siga tit Męr taš, skal eisini Eg siga tykkum, viš hvųrjum myndugleika Eg geri hetta. |
|
| 25 | Dópur Jóhannesar, hvašani var hann, av Himli ella frį menniskjum?" Tį hugsašu teir viš sęr sjįlvum og sųgdu: "Siga vit: "Av Himli," so sigur Hann viš okkum: "Hvķ trśšu tit honum tį ikki?" |
|
| 26 | Men siga vit: "Frį menniskjum," so óttast vit fyri fólkinum, tķ tey halda ųll, at Jóhannes var profetur." |
|
| 27 | Teir svarašu so Jesusi: "Vit vita ikki." Tį segši Hann viš teir: "So sigi heldur ikki Eg tykkum, viš hvųrjum myndugleika Eg geri hetta. |
|
| 28 | Men hvat tykist tykkum? Mašur hevši tveir synir; hann fór til annan og segši: "Sonurin, far og arbeiš ķ dag ķ vķngarši mķnum!" |
|
| 29 | Hann svaraši: "Nei, eg vil ikki!" Men eftirsķšani angraši hann taš og fór. |
|
| 30 | So fór hann til hin og segši taš sama. Hann svaraši: "Ja, harri!" - men fór ikki. |
|
| 31 | Hvųr av teimum bįšum gjųrdi nś vilja faširsins?" Teir svarašu: "Hin fyrri." Jesus segši viš teir: "Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tollarar og skųkjur fara fyrr inn ķ rķki Guds enn tit! |
|
| 32 | Tķ Jóhannes kom til tykkara į ręttvķsivegi, og tit trśšu honum ikki; men tollarar og skųkjur trśšu honum; og tóat tit sóu hetta, angrašu tit taš kortini ikki aftanį, so tit trśšu honum. |
|
| 33 | Hoyriš annaš lķknilsi: Hśsbóndi var, sum plantaši vķngarš, gjųrdi garš rundan um hann, gróv vķnpersu ķ honum og bygdi torn; so leigaši hann vķngaršsmonnum hann og fór burt ķ annaš land. |
|
| 34 | Tįiš nś įvakstartķšin nęrkašist, sendi hann tęnarar sķnar til vķngaršsmenninar at fįa įvųkst hansara. |
|
| 35 | Men vķngaršsmenninir tóku tęnarar hansara; ein bankašu teir, ein drópu teir, og ein steinašu teir. |
|
| 36 | Uppaftur sendi hann ašrar tęnarar, fleiri enn hinar fyrru; men teir hagreiddu teir į sama hįtt. |
|
| 37 | Til endan sendi hann son sķn til teirra og segši: "Teir fara kortini at hava viršing fyri syni mķnum!" |
|
| 38 | Men tįiš vķngaršsmenninir sóu sonin, sųgdu teir hvųr viš annan: "Hetta er arvingin; komiš, latiš okkum drepa hann, so fįa vit arv hansara!" |
|
| 39 | Og teir tóku hann, kastašu hann śt śr vķngaršinum og drópu hann. |
|
| 40 | Tįiš nś vķngaršsharrin kemur, hvat fer hann at gera viš hesar vķngaršsmenn?" |
|
| 41 | Teir svarašu Honum: "Vanlukkuliga fer hann at gera enda į hesum illgeršarmonnum og leiga ųšrum vķngaršsmonnum vķngaršin, sum geva honum įvųkstin ķ ręttari tķš." |
|
| 42 | Jesus segši viš teir: "Hava tit aldri lisiš ķ skriftunum: "Steinurin, iš vrakašur varš av teimum, sum bygdu, er voršin hornsteinur; av Harranum er hetta gjųrt, taš er undurfult ķ eygum okkara"? |
|
| 43 | Tķ sigi Eg tykkum, at rķki Guds skal verša tikiš frį tykkum og giviš tjóš, iš ber įvųkst tess. |
|
| 44 | Tann, iš fellur į henda stein, skal bróta seg sundur; men tann, iš hann fellur į, skal hann sora." |
|
| 45 | Tįiš hųvušsprestarnir og Fariseararnir hoyrdu lķknilsi Hansara, skiltu teir, at Hann talaši um teir. |
|
| 46 | Og teir hųvdu fegin viljaš lagt hond į Hann; men teir óttašust fólkiš; tķ tey hildu Hann vera profet. |
|
|
