1 | Táið so Jesus var liðugur at geva hinum tólv lærisveinum Sínum hesi boð, fór Hann haðani út at læra og prædika í býum teirra. |
|
2 | Táið nú Jóhannes í fangahúsinum frætti um verk Krists, sendi hann boð við lærisveinum sínum og læt siga við Hann: |
|
3 | "Ert Tú tann, ið kemur, ella skulu vit vænta ein annan?" |
|
4 | Jesus svaraði teimum: "Farið og sigið Jóhannesi frá tí, sum tit hoyra og síggja: |
|
5 | Blind síggja, og lamin ganga; spitølsk verða reinsað, og deyv hoyra; deyð rísa upp, og evangeliið verður boðað fátækum |
|
6 | og sælur er tann, ið ikki tekur sær ilt av Mær!" |
|
7 | Táið nú teir fóru avstað, tók Jesus at tala til fólkið um Jóhannes: "Hvat fóru tit út í oyðimørkina at síggja? Rør, ið sveiggjar fyri vindinum? |
|
8 | Ella hvat fóru tit út at síggja? Mann í fínum klæðum? - Teir, sum ganga fínt klæddir, eru í kongahøllunum. |
|
9 | Ella hvat fóru tit út at síggja? Profet? Ja, sigi Eg tykkum: Og meir enn profet! |
|
10 | Tí hann er tann, ið skrivað er um: "Eg sendi boðbera Mín undan Tær; hann skal gera Tær veg Tín til reiðar." |
|
11 | Sanniliga, sigi Eg tykkum: Størri enn Jóhannes doypari er eingin stigin fram millum teirra, ið føddir eru av kvinnu; men hin minsti í ríki Himmiríkis er størri enn hann. |
|
12 | Men frá døgum Jóhannesar doypara inntil nú verður ríki Himmiríkis tikið við valdi, við at nýta vald skræða menn tað til sín. |
|
13 | Tí allir profetarnir og lógin hava profeterað - líka til Jóhannes; |
|
14 | og - vilja tit taka við tí -: Hann er Elias, ið koma skal. |
|
15 | Tann, ið oyru hevur at hoyra við, hann hoyri! |
|
16 | Men hvat skal Eg líkna hesa ætt við? Hon líkist børnum, ið sita á torgunum og rópa til onnur børn: |
|
17 | "Vit blástu á floytu fyri tykkum, og tit dansaðu ikki! Vit sungu sorgarsongir, og tit grótu ikki!" |
|
18 | Tí Jóhannes kom - hann hvørki át ella drakk - og tey siga: "Hann hevur illan anda!" |
|
19 | Menniskjasonurin kom - Hann etur og drekkur - og tey siga: "Hygg - átari og vínsvølgur, vinmaður tollara og syndara!" Tó, vísdómurin er rættvísgjørdur av børnum sínum." |
|
20 | Tá fór Hann at revsa býirnar, har flestu kraftargerðir Hansara vóru gjørdar, tí teir høvdu ikki vent við: |
|
21 | "Vei tær, Korazin! Vei tær, Betsaida! Tí vóru kraftargerðirnar, sum gjørdar eru í tykkum, gjørdar í Týrus og Sidon, høvdu teir langt síðani vent við í sekki og øsku. |
|
22 | Tó, Eg sigi tykkum: Týrus og Sidon skal gangast frægari dómsdagin enn tykkum. |
|
23 | Og tú, Kapernaum, ið upp ert lyftur til Himmals! Í deyðaríkið skalt tú stoytast niður! Tí vóru kraftargerðirnar, sum gjørdar eru í tær, gjørdar í Sodoma, hevði tað staðið til henda dag. |
|
24 | Tó, Eg sigi tykkum: Sodomalandi skal gangast frægari dómsdagin enn tær." |
|
25 | Á teirri tíð tók Jesus til orða og segði: "Eg prísi Tær, Faðir, harri himmals og jarðar, at Tú hevur dult hetta fyri vísum og klókum og opinberað ómyndigum tað! |
|
26 | Ja, Faðir! Tí so líkaði Tær, at verða skuldi. |
|
27 | Alt er litið Mær upp í hendur av Faðir Mínum; eingin kennir Sonin uttan Faðirin, ei heldur kennir nakar Faðirin uttan Sonurin og tann, ið Sonurin vil opinbera Hann. |
|
28 | Komið higar til Mín, øll tit, ið strevast og hava tungt at bera - Eg skal geva tykkum hvílu! |
|
29 | Takið ok Mítt á tykkum og lærið av Mær - tí Eg eri spakførur og eyðmjúkur av hjarta - so skulu tit finna sálum tykkara hvílu! |
|
30 | Tí ok Mítt er gagnligt, og byrði Mín er løtt." |
|
|