1 | HARRIN talaði framvegis við Móses og segði: |
|
2 | "Tala við Ísraelsmenn og sig við teir: "Táið tit koma inn í landið, ið tit skulu búgva í, tað, sum Eg fari at geva tykkum, |
|
3 | og tit ofra HARRANUM eldoffur - brennioffur ella sláturoffur av neytunum ella av smáfænum, HARRANUM til góðan anga - tað veri nú fyri at uppfylla lyfti ella sum sjálvkravt offur ella á einari av høgtíðum tykkara, |
|
4 | tá skal tann, ið ber HARRANUM fram offur sítt, sum matoffur ofra tíggjundapartin av efu av fínum mjøli, blandað við fjórðingin av hin av olju; |
|
5 | og sum drykkjuoffur skalt tú ofra fjórðingin av hin av víni, saman við brenniofrinum ella sláturofrinum - um tað er lamb. |
|
6 | Men er tað veðrur, so skalt tú ofra sum matoffur tveir tíggjundapartar av efu av fínum mjøli, blandað við triðingin av hin av olju, |
|
7 | og sum drykkjuoffur triðingin av hin av víni; tú skalt ofra tað, HARRANUM til góðan anga. |
|
8 | Ofrar tú ungan tarv sum brennioffur ella sláturoffur, fyri at uppfylla lyfti ella sum takkoffur til HARRAN, |
|
9 | so skal, saman við tí unga tarvinum, ofrast sum matoffur tríggir tíggjundapartar av efu av fínum mjøli, blandað við hálva hin av olju; |
|
10 | og sum drykkjuoffur skalt tú ofra hálva hin av víni - tað er eldoffur, HARRANUM til góðan anga. |
|
11 | Soleiðis skal verða gjørt fyri hvønn tarv, fyri hvønn veðr og fyri hvørt lamb, tað veri undan ær ella undan geit. |
|
12 | Eftir talinum á kríatúrunum, ið tit ofra, skulu tit gera so fyri hvørt kríatúr serstakt, so mong ið tey nú eru. |
|
13 | Allir teir, ið føddir eru í landinum, skulu gera so, táið teir ofra eldoffur, HARRANUM til góðan anga. |
|
14 | Og um so er at ein fremmandur, ið hevur tilhald hjá tykkum, ella sum er fast búsitandi millum tykkara, ofrar eldoffur, HARRANUM til góðan anga, so skal hann gera á sama hátt sum tit. |
|
15 | Í samkomuni skal vera ein og sama lóg fyri tykkum og hin fremmanda, ið hevur tilhald hjá tykkum - ævig lóg, mann eftir mann; tit sjálvir og hin fremmandi skulu fyri ásjón HARRANS ganga eftir eini og somu lóg. |
|
16 | Sama lóg og sami rættur skal vera fyri tykkum og hin fremmanda, ið hevur tilhald hjá tykkum."" |
|
17 | HARRIN talaði framvegis við Móses og segði: |
|
18 | "Tala við Ísraelsmenn og sig við teir: "Táið tit koma inn í landið, ið Eg leiði tykkum til, |
|
19 | og eta av breyði landsins, skulu tit lata offurgávu til HARRAN. |
|
20 | Av tí fyrsta av deiggi tykkara skulu tit lata køku sum gávu; tit skulu lata hana, á sama hátt sum tit lata gávuna av treskiplássinum. |
|
21 | Av tí fyrsta av deiggi tykkara skulu tit altíð lata gávu til HARRAN, mann eftir mann. |
|
22 | Táið tit óvart gera synd og halda ikki øll hesi boð, ið HARRIN hevur kunngjørt Mósesi, |
|
23 | alt tað, ið HARRIN við Mósesi hevur givið tykkum boð um, frá tí degi ið HARRIN gav boð Sítt, og síðani gjøgnum allar komandi ættir, |
|
24 | tá skal øll samkoman - um tað er gjørt, uttan at hon veit av, og av misgáum - ofra ungan tarv sum brennioffur, HARRANUM til góðan anga, við tilhoyrandi matofri og drykkjuofri, soleiðis sum fyriskrivað er, og bukk sum syndoffur. |
|
25 | Presturin skal gera bót fyri alla samkomu Ísraelsmanna; so fáa tey fyrigeving; tí tað var gjørt av misgáum, og tey hava borið fram fyri ásjón HARRANS offur sítt - eldoffur til HARRAN - og syndoffur sítt fyri syndina, ið tey gjørdu av misgáum. |
|
26 | Soleiðis fær bæði samkoma Ísraelsmanna og hin fremmandi, ið hevur tilhald hjá tykkum, fyrigeving; tí alt fólkið hevur part í syndini, sum av misgáum verður gjørd. |
|
27 | Er tað einstakur maður, ið syndar av misgáum, so skal hann sum syndoffur bera fram veturgamla geit. |
|
28 | Presturin skal fyri ásjón HARRANS gera bót fyri tann, ið av misgáum hevur syndað, so at hann, táið bótin fyri hann er fullførd, kann fáa fyrigeving. |
|
29 | Ein og sama lóg skal vera fyri tann, ið er føddur millum Ísraelsmenn, og hin fremmanda, ið hevur tilhald hjá teimum; sami rættur geldur fyri tykkum øll, táið onkur av misgáum ger okkurt skeivt. |
|
30 | Men tann, ið við vilja ger okkurt ilt - hann veri nú innføddur ella fremmandur - hann háðar HARRAN, og hann skal verða týndur úr fólki sínum; |
|
31 | tí hann hevur vanvirt orð HARRANS og brotið boð Hansara. Tann maður skal verða týndur, hann skal bøta fyri misgerð sína."" |
|
32 | Meðan Ísraelsmenn vóru í oyðimørkini, raktu teir við, at ein maður sankaði brenni sabbatsdag. |
|
33 | Teir, ið komu fram á hann, meðan hann sankaði brenni, leiddu hann fram fyri Móses og Áron og alla samkomuna. |
|
34 | Og teir settu hann fastan; tí einki serskilt boð var givið um, hvat ið gerast skuldi við hann. |
|
35 | Tá segði HARRIN við Móses: "Hasin maður skal lata lív; øll samkoman skal steina hann uttan fyri tilhaldið!" |
|
36 | Øll samkoman fór tá út um tilhaldið við honum og steinaði hann til deyða - soleiðis sum HARRIN hevði álagt Mósesi. |
|
37 | HARRIN talaði framvegis við Móses og segði: |
|
38 | "Tala við Ísraelsmenn og sig við teir, at teir mann eftir mann skulu gera sær duskar á hornini á klæðum sínum og seta blátt band á hvønn duskin! |
|
39 | Hesar duskar skulu tit hava, fyri at tit, táið tit hyggja á teir, skulu minnast øll boð HARRANS og halda tey og ikki lata tykkum villleiða av hjørtum tykkara ella eygum tykkara, sum lokka tykkum til trúleyst fráfall. |
|
40 | Tí Eg vil, at tit skulu minnast øll boð Míni og halda tey og vera heiløg fyri Gudi tykkara. |
|
41 | Eg eri HARRIN Gud tykkara, sum leiddi tykkum út av Egyptalandi til at vera Gud tykkara. - Eg eri HARRIN Gud tykkara!" |
|
|