| 1 | Og nú kemur hetta boð til tykkara, tit prestar! |
|
| 2 | Vilja tit ikki hoyra og leggja tykkum tað á hjarta, so tit geva navni Mínum heiður - sigur HARRIN Gud herskaranna - so skal Eg senda bannið móti tykkum og banna signingum tykkara; ja, Eg havi longu bannað teimum, aftur fyri at tit leggja tykkum tað ikki á hjarta. |
|
| 3 | Eg skal lata revsing Mína ráma avkom tykkara, og Eg skal kasta skarn í andlit tykkara, skarnið úr hátíðarofrum tykkara, og tit skulu sjálvir verða kastaðir í tað. |
|
| 4 | Tá skulu tit sanna, at Eg havi sent tykkum hetta boð; tí Eg havi sáttmála við Levi - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 5 | Eg hevði sáttmála við hann, og í honum var lív og friður; tað gav Eg honum, uppá at hann skuldi óttast Meg - og hann óttaðist Meg og bar ræðslu fyri navni Mínum. |
|
| 6 | Sannleikalóg var í munni hansara, og órættur varð ikki funnin á vørrum hansara; friðarligur og sannorðaður gekk hann leiðir Mínar, og mong umvendi hann frá misbroti. |
|
| 7 | Tí varrar prests skulu halda fast við kunnskap, og lóg vænta tey sær av munni hansara; tí hann er sendiboð HARRANS Guds herskaranna. |
|
| 8 | Men tit eru viknir av leiðini og hava við læru tykkara volt, at mong eru fallin; tit hava spilt sáttmálan við Levi - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 9 | Tí havi Eg eisini gjørt, at tit eru vanvirdir og hava lítið at týða í eygum als fólksins - aftur fyri at tit akta ikki eftir leiðum Mínum, men gera mannamun í lóglæruni. |
|
| 10 | Hava vit ikki allir sama faðir! Hevur ikki sami Gud skapt okkum! Hví eru vit tá trúleysir hvør við annan, so vit vanhalga sáttmála fedra okkara? |
|
| 11 | Juda hevur borið seg trúleyst at, og í Ísrael og Jerúsalem er gjørt tað, sum viðurstyggiligt er; tí Juda hevur vanhalgað halgidóm HARRANS, sum Hann elskar, og hevur gift seg við dóttur fremmandan gud. |
|
| 12 | Hjá tí manni, ið slíkt ger, skal HARRIN oyða úr tjøldum Jákups hvørja livandi sál - eisini tann, ið ber fram offurgávur til HARRAN Gud herskaranna! |
|
| 13 | Harnæst gera tit eisini hetta: Tit fjala altar HARRANS við tárum, við gráti og suffum, so Hann vendir Sær ikki longur til offurgávuna, tekur ei heldur við gleði móti nøkrum av hond tykkara. |
|
| 14 | - Tit spyrja: "Hví?" Tí HARRIN hevur verið vitni millum teg og konu ungdóms tíns, sum tú hevur verið trúleysur við, tóat hon er maki tín, ektakona tín! |
|
| 15 | "Men hevur ikki ein gjørt so og ikki doyð kortini!" - Men hvat gjørdi hesin eini! Hann vildi fáa ættina, ið Gud hevði lovað honum; men tit skulu varða lív tykkara, og konu ungdóms tíns mást tú ikki vera trúleysur. |
|
| 16 | Tí Eg hati skilnaðarsótt - sigur HARRIN Gud Ísraels; við henni sveipar ein yvirgang um klæði síni - sigur HARRIN Gud herskaranna. Aktið tí eftir anda tykkara og verið ikki trúleysir! |
|
| 17 | Tit hava troyttað HARRAN við orðum tykkara! - Tit spyrja: "Við hvørjum hava vit troyttað Hann?" Við at siga: "Hvør tann, sum ilt ger, er góður í eygum HARRANS, og slíkir eru Honum til gleði!" - ella: "Hvar er tann Gud, sum dømir!" |
|
|
