| 1 | Tann fyrsta og tjúgunda í sjeynda mánaði kom orð HARRANS við Haggai profeti; Hann segði: |
|
| 2 | Sig við Zerubbabel, son Sealtiel, landstjóra í Juda, við Josva, son Józadak, høvuðsprest, og við tey, ið eftir eru av fólkinum: |
|
| 3 | Hevur nakar tykkara, ið eftir eru vorðin, sæð hetta hús í fyrru dýrd tess? Og hvat halda tit um tað nú? Er tað ikki sum einki í eygum tykkara? |
|
| 4 | - Men ver nú hugreystur, Zerubbabel! sigur HARRIN; ver hugreystur, Josva, sonur Józadak, tú høvuðsprestur! Ver hugreyst, alt fólkið í landinum - sigur HARRIN - og arbeiðið! Tí Eg eri við tykkum, sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 5 | Sáttmálin, ið Eg gjørdi við tykkum, táið tit fóru út av Egyptalandi, skal standa fastur, og Andi Mín skal búgva millum tykkara - óttist ikki! |
|
| 6 | Tí so sigur HARRIN Gud herskaranna: Eina ferð enn - áðrenn langt umlíður - skal Eg rista himmal og jørð, hav og turrlendi; |
|
| 7 | Eg skal rista allar tjóðir, so allir hinir dýrabøru skattir tjóðanna skulu koma higar; og Eg skal fylla hetta hús við dýrd - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 8 | Mítt er silvurið, og Mítt er gullið - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 9 | Hetta seinna húsið skal hava størri dýrd enn hitt fyrra - sigur HARRIN Gud herskaranna - og á hesum staði skal Eg geva frið - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 10 | Tann fjórða og tjúgunda í níggjunda mánaði, annað árið ið Darius var kongur, kom orð HARRANS við Haggai profeti; Hann segði: |
|
| 11 | So sigur HARRIN Gud herskaranna: Spyrjið prestarnar um lógina og sigið: |
|
| 12 | "Táið onkur ber heilagt kjøt í kappavelinum og við tí nemur við breyð ella okkurt kókað, við vín, olju ella okkurt annað matkent, verður tað tá heilagt?" Prestarnir svaraðu: "Nei!" |
|
| 13 | Haggai spurdi nú: "Men táið ein, ið er vorðin óreinur av líki, nemur við okkurt av hesum, verður tað tá óreint?" Prestarnir svaraðu: "Ja, tað verður óreint!" |
|
| 14 | Tá tók Haggai til orða og segði: "So er við hesum fólki, so er í eygum Mínum við hesi ætt - sigur HARRIN - og so er við øllum, ið hendur teirra virka, og við tí, sum tey ofra har - tað er óreint! |
|
| 15 | Men vendið nú huganum frá hesum degi aftur í tíðina, áðrenn steinur varð lagdur á stein í templi HARRANS! |
|
| 16 | Kom ein tá í tíðini til korndunga uppá tjúgu mál, so vóru tíggju, og kom ein til vínpersuna og ætlaði at oysa uppúr fimti mál, so vóru tjúgu. |
|
| 17 | Eg sló tykkum við kornbrenning, gulnan og heglingi yvir øll handaverk tykkara - men tit vendu tykkum ikki til Mín! sigur HARRIN. |
|
| 18 | Vendið so huganum frá hesum degi longur aftur í tíðina, frá fjórða og tjúgunda í níggjunda mánaði, frá tí degi grundin varð løgd til hús HARRANS - leggið til merkis! |
|
| 19 | Var enn korn í kornbúðini! Enn hevði hvørki víntræið, fikutræið, granateplatræið ella oljutræið borið nakran ávøkst. - Men frá hesum degi skal Eg signa." |
|
| 20 | Orð HARRANS kom aðru ferð til Haggai, tann fjórða og tjúgunda í mánaðinum; Hann segði: |
|
| 21 | Sig við Zerubbabel, landstjóra í Juda: Eg skal rista himmal og jørð; |
|
| 22 | Eg skal kollvelta hásætum kongaríkjanna og gera enda á styrki heidningaríkjanna; Eg skal kollvelta vagnum og teimum, sum í teimum sita; hestarnir skulu falla, og teir, ið á teimum ríða; hvør skal falla fyri svørði annars. |
|
| 23 | Tann dag - sigur HARRIN Gud herskaranna - skal Eg taka teg, Zerubbabel, son Sealtiel, tænara Mín - sigur HARRIN - og gera við teg sum við innsiglisring; tí teg havi Eg útvalt - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
|
