1 | Men HARRIN læt stóran fisk koma og gloypa Jónasi, og Jónas var í búki fisksins tríggjar dagar og tríggjar nætur. |
|
2 | Jónas bað í búki fisksins til HARRAN Gud sín |
|
3 | og segði: "Eg kallaði á HARRAN í neyð míni, og Hann svaraði mær; úr fangi deyðaríkisins rópti eg, og Tú hoyrdi rødd mína. |
|
4 | Tú kastaði meg í djúpið, mitt í havið, og streymurin var rundan um meg; øll brot Tíni og allar bylgjur Tínar løgdu yvir meg. |
|
5 | Eg hugsaði: "Eg eri rikin burt frá eygum Tínum!" Men eg skal aftur sleppa at skoða upp móti heilaga templi Tínum. |
|
6 | Vøtnini vóru rundan um meg líka at sálini, djúpið var rundan um meg, tari var vavdur um høvd mítt. |
|
7 | Til grundvøllir fjallanna sakk eg niður; sláir jarðarinnar vóru læstar eftir mær í allar ævir. Men Tú førdi lív mítt upp úr grøvini, HARRI Gud mín! |
|
8 | Táið sál mín ørmaktaðist í mær, mintist eg HARRAN, og bøn mín steig upp til Tín í heilaga templi Tínum. |
|
9 | Tey, sum halda seg til tómar avgudar, venda miskunn síni bakið. |
|
10 | Men eg skal ofra til Tín við takkarrødd; tað, ið eg havi lovað, skal eg halda. - Hjá HARRANUM er frelsa." |
|
11 | So spýði fiskurin eftir boði HARRANS Jónas upp á turt land. |
|
|