| 1 | Hoyrið orð HARRANS, tit Ísraelsmenn! Tí HARRIN hevur søk við tey, sum í landinum búgva; tí eingin sannleiki, eingin kærleiki og eingin kunnskapur um Gud er í landinum. |
|
| 2 | Tey svørja, lúgva, myrða, stjala, horast og bróta inn í húsini, og blóð verður úthelt samt og javnt. |
|
| 3 | Tí liggur landið í sorg, og alt, ið har býr, viknar burtur - dýrini á markini og fuglar himmalsins; ja, um tað so eru fiskarnir í sjónum, svinna teir burtur. |
|
| 4 | Tó má eingin hava at nøkrum, og eingin revsa; tí fólk títt er líkt teimum, ið træta við prest. |
|
| 5 | Fall skal koma á teg um dagin, og profeturin skal falla um náttina saman við tær, og Eg skal gera enda á móður tíni. |
|
| 6 | Fólk Mítt gongur til grundar, tí tað hevur ikki kunnskap; aftur fyri at tú hevur vrakað kunnskapin, vraki Eg teg - tú skalt ikki tæna Mær sum prestur; tú gloymdi lóg Guds tíns, tí skal Eg eisini gloyma børn tíni. |
|
| 7 | Tess fleiri tey vórðu, tess meiri tey syndaðu móti Mær - æru teirra skal Eg venda í skomm! |
|
| 8 | Av synd fólks Míns liva teir; teir tráa eftir misgerð teirra. |
|
| 9 | Tí skal gangast prestinum sum fólkinum, og Eg skal heimsøkja hann fyri atburð hansara og løna honum verk hansara aftur. |
|
| 10 | Teir skulu eta, men ikki verða mettir; teir skulu horast, men ikki vaksa í tali - tí teir eru givnir uppat at halda seg til HARRAN. |
|
| 11 | - Hor, vín og vínberjaløgur taka vitið burtur. |
|
| 12 | Fólk Mítt spyr træsprek sítt til ráðs, puttur tess gevur tí svar - tí trúloysisandi hevur vilt tey av leið, so tey dríva hor og vilja ikki standa undir Gudi sínum! |
|
| 13 | Uppi á fjallatindunum ofra tey, og uppi á heyggjunum brenna tey roykilsi, undir eikum, øspum og terebintum - tí skuggin har er góður! - Tí verða døtur tykkara skøkjur, tí eru sonarkonur tykkara sekar í hjúnabandsbroti. |
|
| 14 | Eg heimsøki ikki døtur tykkara fyri, at tær eru skøkjur, ei heldur sonarkonur tykkara fyri, at tær bróta hjúnaband - teir fara jú sjálvir avsíðis við horum, ofra saman við skøkjum! Soleiðis gongur tað til grundar, fólkið, ið einki skilir. |
|
| 15 | Um nú so er, at tú, Ísrael, drívur hor, má Juda kortini ikki draga skyld oman yvir seg! Farið ikki til Gilgal, gangið ikki niðan til Bet-Aven! - Og svørjið ikki: "So satt sum HARRIN livir!" |
|
| 16 | Tí Ísrael er sum ólátað kúgv - skal HARRIN tá lata tey liggja sum lomb og eta, sum tey vilja? |
|
| 17 | Efra’im er bundin til avgudamyndir - lat hann fara! |
|
| 18 | Tað er ikki við máta, sum teir drekka; hor hava skjøldir teirra drivið; nógv hava teir elskað tað, ið skammiligt er. |
|
| 19 | - Men stormur skal grípa teir við veingjum sínum, og teir skulu verða til skammar við ofrum sínum! |
|
|
