| 1 | Ísrael var víntræ, ið vaks væl, og sum bar ávøkst; tess meiri ávøkst hann bar, tess fleiri altar reisti hann; tess betur landi hansara gekst, tess vakrari merkissteinar gjørdi hann sær. |
|
| 2 | Hjarta teirra var falskt - nú skulu tey bøta; Hann skal bróta niður altar teirra og forkoma merkissteinum teirra. |
|
| 3 | Ja, nú skulu tey siga: "Vit hava ongan kong; tí HARRAN hava vit ikki óttast, og kongur, hvat kann hann gera fyri okkum!" |
|
| 4 | Tey hava talað tóm orð, svorið rangt, gjørt sáttmála - og rætturin sprettur upp, sum eitururtir úr foyrum akursins! |
|
| 5 | Um kálv Bet-Avens eru tey í angist, sum í Samaria búgva; ja, fólk hansara syrgir um hann, og avgudaprestar hansara skelva um hann, um dýrd hansara, tí hon er flutt burtur frá teimum. |
|
| 6 | Eisini hann skal verða fluttur til Assur, sum gáva til Jareb kong; skomm skal Efra’im heysta, og Ísrael skal skammast yvir ráð sítt. |
|
| 7 | Kongur Samaria skal hvørva sum træflís oman á vatninum. |
|
| 8 | Og offurheyggjarnir í Aven - synd Ísraels - skulu verða lagdir í oyði; tornir og tistlar skulu vaksa upp á altarum teirra, og tey skulu siga við fjøllini: "Fjalið okkum!" og við heyggjarnar: "Fallið yvir okkum!" |
|
| 9 | Líka frá døgum Gibea hevur tú syndað, Ísrael! Har eru tey vorðin standandi, og bardagin móti illgerðarmonnum Gibea hevur ikki nátt tey. |
|
| 10 | Eg skal tykta tey, sum Meg lystir, og fólkasløg skulu savnast ímóti teimum, táið Eg bindi tey við bæði misbrot teirra. |
|
| 11 | Efra’im er vand kvíga, sum fegin vil treskja; men Eg leggi ok á vakra háls hennara; Eg skal seta Efra’im fyri plógvið, Juda skal pløga, Jákup skal harva. |
|
| 12 | Sáið tykkum sáð í rættvísi, fáið tykkum heyst eftir boði kærleikans, takið tykkum nýtt land at arbeiða! Tí nú er tíð at søkja HARRAN, inntil Hann kemur og letur regna rættvísi niður yvir tykkum. |
|
| 13 | Tit hava pløgt gudloysi, tit hava heystað órætt, tit hava etið ávøkst av lygnini - tí tú hevur sett álit títt á atburð tín og hinar nógvu kappar tínar! |
|
| 14 | Tí skal gnýggj av bardaga hoyrast í ættum tínum, og øll verndarvirki tíni skulu verða oydd, eins og Salman oyddi Bet-Arbel ófriðardagin, táið bæði møður og børn vórðu sorað sundur. |
|
| 15 | Slíkt skal Betel volda tykkum fyri stóra óndskap tykkara; táið lýsir av degi, er úti, so heilt úti, við kongi Ísraels. |
|
|
