| 1 | Orð HARRANS kom til mín; Hann segði: |
|
| 2 | Tú, menniskjasonur! So sigur Harrin HARRIN við Ísraelsland: Endi! Endin kemur yvir fýra horn landsins. |
|
| 3 | Nú kemur endin yvir teg; Eg skal senda vreiði Mína móti tær og døma teg eftir atburði tínum, og Eg skal lata teg bøta fyri allar viðurstygdir tínar. |
|
| 4 | Ikki skal Mær tykjast synd í tær, og ikki skal Eg eira tær; nei, Eg skal lata teg bøta fyri atburð tín; viðurstygdir tínar skulu hvíla á tær, og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN. |
|
| 5 | So sigur Harrin HARRIN: Vanlukka! Vanlukka eina ferð fyri allar - hon kemur! |
|
| 6 | Endi kemur - endin kemur; hann vaknar upp og kemur til tín - ja, tað kemur! |
|
| 7 | Nú er tað til tín, tað kemur, tú, sum í landinum býrt. Tíðin kemur, dagurin er nær, dagur við ræðslu og ikki við fagaðarrópum á fjøllunum. |
|
| 8 | Nú - um lítla stund - skal Eg úthella bræði Mína yvir teg, lata alla vreiði Mína stoytast út yvir teg og døma teg eftir atburði tínum; Eg skal lata teg bøta fyri allar viðurstygdir tínar. |
|
| 9 | Ikki skal Mær tykjast synd í tær, og ikki skal Eg eira tær; eftir atburði tínum skal Eg løna tær, viðurstygdir tínar skulu hvíla á tær - og tit skulu sanna, at tað eri Eg, HARRIN, ið slái. |
|
| 10 | Hygg dagurin! Hygg, tað kemur! Nú byrjar tað; koyrilin blómar, hugmóðið grønkar, |
|
| 11 | yvirgangurin reisist til koyril yvir gudloysi. Einki verður eftir av teimum, einki av øllum hópi teirra, einki av góðsi teirra - og upp í einki kemur øll dýrd teirra. |
|
| 12 | Tíðin kemur, dagurin er nær! Keyparin gleðist ikki, og seljarin gremji seg ikki; tí brennandi vreiði kemur yvir allan hóp teirra. |
|
| 13 | Seljarin skal ikki fáa aftur tað, ið hann hevur selt, um hann so er á lívi; tí spádómurin móti øllum hópi teirra skal ikki verða tikin aftur, og eingin, sum livir í misgerð, skal verða mentur at verja lív sítt. |
|
| 14 | Teir blása í horn og gera alt til reiðar; men eingin fer út í bardaga; tí vreiði Mín er vend móti øllum hópi teirra. |
|
| 15 | Svørð uttanfyri og pestur og hungur innanfyri! Tann, ið úti á markini er, skal falla fyri svørði, og tann, sum inni í býnum er, honum skal hungur og pestur gera enda á. |
|
| 16 | Og um so nøkur av teimum komast undan, skulu tey vera á fjøllunum sum kurrandi dúvur í dølunum - hvør og ein aftur fyri misgerð sína. |
|
| 17 | Allar hendur skulu verða máttleysar, og øll knø skulu verða sum vatn. |
|
| 18 | Tey skulu klæða seg í syrgibúna, og ræðsla skal leggjast oman yvir tey; skomm skal fjala hvørt andlit, og hvørt høvd skal vera skallut. |
|
| 19 | Silvur sítt skulu tey blaka út á gøturnar, og gull sítt skulu tey rokna fyri skarn; silvur og gull teirra skal ikki vera ment at frelsa tey vreiðidag HARRANS; tey skulu ikki fáa mettað seg ella fylt búk sín við tí. Tí tað hevur fingið tey at falla og misbróta seg; |
|
| 20 | dýru prýði síni, sum gjørd eru av tí, hava tey nýtt til at spæla stór við, og viðurstyggiligu myndir sínar, fúlu avgudar sínar, hava tey gjørt av tí; tí geri Eg teimum tað til skarn. |
|
| 21 | Eg skal geva fremmandum tað í hendur sum rán, geva hinum gudleysu á jørðini tað sum fong; og teir skulu vanhalga tað. |
|
| 22 | Eg skal venda andliti Mínum frá teimum; og teir skulu vanhalga skatt Mín; ránsmenn skulu treingja seg inn hagar og vanhalga hann. |
|
| 23 | Ger leinkjuna til reiðar! Tí landið er fult av blóðdómum, og býurin er fullur av yvirgangi. |
|
| 24 | Eg skal lata hinar verstu heidningarnar koma, og teir skulu taka hús teirra í ogn; Eg skal gera enda á hugmóði hinna freku, og halgidómar teirra skulu verða vanhalgaðir. |
|
| 25 | Ræðsla skal koma; og tey skulu leita eftir frelsu, men ikki finna hana. |
|
| 26 | Ein vanlukkan skal koma fyri, og onnur eftir, og eini tíðindini fyri, og onnur eftir, skulu verða at frætta; tey skulu leita til profetin eftir sjón; lóg skal ikki vera at finna hjá prestinum, ei heldur ráð hjá hinum gomlu. |
|
| 27 | Kongurin skal syrgja, høvdingin skal sveipa seg í ræðslu, og fólkið í landinum skal standa við piprandi hondum. Eftir atburði teirra skal Eg gera við tey; sum tey hava uppiborið, skal Eg døma tey, og tey skulu sanna, at Eg eri HARRIN. |
|
|
