| 1 | Hjarta kongsins er sum lųkir ķ hond HARRANS; Hann leišir taš, hagar sum Hann vil. |
|
| 2 | Allar leišir mansins eru beinar ķ hansara egnu eygum; men HARRIN vigar hjųrtuni. |
|
| 3 | At gera rętt og skjal hevur meiri virši fyri HARRANUM enn offur. |
|
| 4 | Stolt eygu og hugmóšigt hjarta - lampa gudleysra er teimum til synd. |
|
| 5 | Taš, sum hin hugagóši hugsar um, leišir bert til vinning, men alt bręši bert til tap. |
|
| 6 | Rķkidųmi, sum veršur vunniš viš svikafullari tungu, er blįstur, iš hvųrvur ķ luftini, og taš leišir til deyša. |
|
| 7 | Yvirgangsverk hinna gudleysu rķva tey sjįlv burtur, aftur fyri at tey vildu ikki gera rętt. |
|
| 8 | Skuldartyngdur mašur gongur snišgųtur, men hin reini - beint fram er taš, iš hann ger. |
|
| 9 | Betri er at bśgva ķ horni į takinum enn ķ hśsi saman viš klandrutari kvinnu. |
|
| 10 | Sįl hins gudleysa hevur hug til ilt; nęsti hansara finnur onga miskunn hjį honum. |
|
| 11 | Tįiš spottarin veršur revsašur, veršur hin fįvitskuti vķsur; og veršur hin vķsi lęrdur, tekur hann viš kunnskapi. |
|
| 12 | Hin ręttvķsi hevur eyguni eftir hśsi hins gudleysa; hann stoytir gudleysum ķ vanlukku. |
|
| 13 | Tann, iš letur aftur oyraš fyri rópum hins fįtęka, hann skal sjįlvur rópa, men einki svar fįa. |
|
| 14 | Gįva ķ loyndum stillar vreiši, og mutur ķ barmin blķškar, iš hvussu illur ein er. |
|
| 15 | Taš er hinum ręttvķsa gleši, at rętturin hevur framgongd, men taš er teimum ręšsla, sum gera órętt. |
|
| 16 | Taš menniskja, iš villist burtur av klókskaparleiš, skal skjótt hvķla millum deydningarnar. |
|
| 17 | Fįtękur veršur tann, iš elskar glašar dagar; tann, iš elskar vķn og olju, veršur ikki rķkur. |
|
| 18 | Hin gudleysi veršur givin sum loysigjald fyri hin ręttvķsa, og svikarin kemur ķ stašin fyri hini sannhjartašu. |
|
| 19 | Betri er at bśgva ķ oyšilandi enn hjį klandrutari og illsintari kvinnu. |
|
| 20 | Dżrabarir skattir og olja eru ķ hśsi hins vķsa, men dįrin ger enda į tķ. |
|
| 21 | Tann, iš stevnir eftir ręttvķsi og miskunn, skal finna lķv, ręttvķsi og heišur. |
|
| 22 | Hin vķsi tekur bż kappanna og rķvur nišur borgina, iš hann leit į. |
|
| 23 | Tann, iš varšar munn sķn og tungu sķna, varšar lķv sķtt frį trongdum. |
|
| 24 | Tann, iš hugmóšigur og uppblįstur er, veršur kallašur spottari; hann heldur fram ķ óstżriligum hugmóši. |
|
| 25 | Trįan letingans ger enda į honum; tķ hendur hansara vilja einki gera. |
|
| 26 | Allan dagin trįar og trįar hann, men hin ręttvķsi gevur og sparir ikki. |
|
| 27 | Offur gudleysra er andstygd - og enn meiri, tįiš tey bera taš fram viš illum ķ huga! |
|
| 28 | Lygivitni skal ganga til grundar, men mašur, sum lurtar eftir, honum skal altķš bera til at tala. |
|
| 29 | Gudleysur mašur er frekur ķ atburši, men hin sannhjartaši gongur leiš sķna beint fram. |
|
| 30 | Móti HARRANUM er vķsdómur einki, vit einki og rįš einki. |
|
| 31 | Hesturin veršur gjųrdur til reišar til orrustudagin, men sigurin kemur frį HARRANUM. |
|
|
