| 1 | Sonur mín! Tekur tú við orðum mínum og goymir boð míni hjá tær, |
|
| 2 | so tú vendir oyra tínum til vísdóm og boyggir hjarta títt til klókskap, |
|
| 3 | ja, kallar tú á vitið og rópar hart eftir klókskapinum, |
|
| 4 | leitar tú eftir honum sum eftir silvuri, og grevur tú eftir honum sum eftir dýrgripum, |
|
| 5 | so skalt tú skilja, hvat tað er at óttast HARRAN, og vinna tær kunnskap um Gud. |
|
| 6 | Tí HARRIN er tann, sum gevur vísdóm, av munni Hansara koma kunnskapur og vit; |
|
| 7 | Hann goymir hinum sannhjartaðu lukku, Hann er øllum teimum skjøldur, sum liva ólastandi! |
|
| 8 | Hann vakir yvir gøtum rættarins og varðveitir veg hinna heiløgu Sína. |
|
| 9 | Tá skalt tú skilja rættvísi, rætt og rættsinni, ja, eina og hvørja góða leið. |
|
| 10 | Tí vísdómur skal koma í hjarta títt, og kunnskapur skal gleða sál tína; |
|
| 11 | skil skal halda vakt yvir tær, vit skal vera verja tín |
|
| 12 | - at bjarga tær frá ringum leiðum, frá fólki, sum talar tað, ið rangvørgt er, |
|
| 13 | frá teimum, sum fara av rættvísileiðum og ganga á gøtum myrkursins, |
|
| 14 | sum hava gleði av at gera ilt og rópa av gleði um tað, ið rangvørgt og ónt er, |
|
| 15 | sum ganga á sniðgøtum og fylgja rangvørgum leiðum. |
|
| 16 | Vísdómurin skal frelsa teg frá konu annars mans, frá fremmandari kvinnu við sleiskum orðum, |
|
| 17 | sum hevur svikið ungdómsvin sín og gloymt sáttmála Guds síns. |
|
| 18 | Tí hús hennara søkkur niður í deyðan, og vegir hennara ganga niður til deydningarnar; |
|
| 19 | aftur kemur eingin, ið inn til hennara fer, teir náa aldri leiðum lívsins. |
|
| 20 | Vísdómurin skal hjálpa tær at ganga vegin, ið hini góðu ganga, og halda teg á leiðum rættvísra. |
|
| 21 | Tí hini sannhjartaðu skulu búgva í landinum, og hini ólastandi skulu verða eftir í tí; |
|
| 22 | men hini gudleysu skulu verða beind av landinum, og hini trúleysu skulu verða rykt burtur úr tí. |
|
|
