| 1 | Síðani fóru Móses og Áron til Farao og søgdu: "So sigur HARRIN Gud Ísraels: Lat fólk Mítt fara, so tey fáa hildið Mær høgtíð í oyðimørkini!" |
|
| 2 | Men Farao svaraði: "Hvør er HARRIN, sum eg skuldi aktað og latið Ísraelsmenn farið! Eg veit einki um HARRAN, og eg lati heldur ikki Ísraelsmenn fara!" |
|
| 3 | Tá søgdu teir: "Gud Hebrearanna hevur møtt okkum; lat okkum nú fara tríggjar dagsferðir út í oyðimørkina og ofra til HARRAN Gud okkara, so Hann slær okkum ikki við pesti ella svørði!" |
|
| 4 | Men kongurin í Egyptalandi segði við teir: "Móses og Áron, hví skulu tit fáa fólkið at rýma úr arbeiði teirra? Farið og gerið tað, ið tit skulu!" |
|
| 5 | Framvegis segði Farao: "Ja, nú ið fólkið er vorðið ov mikið í landinum, nú skulu tit sleppa teimum frá tí, ið tey hava at gera!" |
|
| 6 | Sama dag gav Farao arbeiðsfútunum og umsjónarmonnunum yvir fólkinum hetta boð: |
|
| 7 | "Nú skulu tit ikki longur sum higartil lata fólkið fáa hálm at gera tigulstein við - tey skulu sjálv fara og sanka sær hálm! |
|
| 8 | Men sama tal av tigulsteini, sum tey higartil hava gjørt, skulu tit áleggja teimum kortini; tit skulu einki minka um arbeiði teirra! Tí tey eru løt; tí eru tey farin at rópa og siga: "Lat okkum sleppa avstað at ofra til Gud okkara!" |
|
| 9 | Tungt arbeiði er tað, ið hasi menniskjuni skulu hava, so tey kunnu hava nóg mikið at gera við tað og ikki lurta eftir lygitosi!" |
|
| 10 | So fóru arbeiðsfútarnir og umsjónarmenninir út og søgdu við fólkið: "So sigur Farao: "Eg gevi tykkum ikki hálm longur! |
|
| 11 | Farið sjálv og finnið tykkum hálm, har sum tit kunnu! Men einki verður minkað um arbeiði tykkara!"" |
|
| 12 | Tá fór fólkið í ymsar ættir út um alt Egyptaland at sanka strá at nýta í staðin fyri hálm. |
|
| 13 | Men arbeiðsfútarnir strongdu á og søgdu: "Gerið arbeiði tykkara liðugt, fult dagsverk hvønn dag, eins og táið tit høvdu hálm!" |
|
| 14 | Og umsjónarmenninir hjá Ísraelsmonnum, sum arbeiðsfútar Faraos høvdu sett yvir tey, vórðu bankaðir, og sagt varð við teir: "Hví hava tit hvørki í gjár ella í dag gjørt tað ásetta talið av tigulsteinum liðugt, eins og áður!" |
|
| 15 | Tá fóru umsjónarmenn Ísraelsmanna og gramdu seg fyri Farao og søgdu: "Hví gert tú so við tænarar tínar! |
|
| 16 | Tænarar tínir fáa ongan hálm, og tó verður sagt við okkum: "Gerið tigulstein!" - Og tænarar tínir verða bankaðir, tóat skyldin liggur hjá tínum egna fólki!" |
|
| 17 | Men hann svaraði: "Tit eru latir, tað er tað, tit eru! Tí siga tit: "Lat okkum sleppa avstað at ofra til HARRAN!" |
|
| 18 | Farið nú til arbeiði tykkara! Hálm fáa tit ongan, men tit skulu koma við tí ásetta talinum av tigulsteini!" |
|
| 19 | Tað var nógv fyri hjá umsjónarmonnum Ísraelsmanna at skula siga: "Einki verður minkað um talið av tigulsteini, ið tit hvønn dag skulu hava liðugt!" |
|
| 20 | Táið teir komu út frá Farao, hittu teir Móses og Áron, sum stóðu og bíðaðu eftir teimum. |
|
| 21 | Og teir søgdu við teir: "HARRIN heimsøki tykkum og dømi tykkum fyri, at tit hava komið okkum í ringt orð hjá Farao og tænarum hansara og givið teimum svørð í hond at drepa okkum!" |
|
| 22 | Tá vendi Móses sær aftur til HARRAN og segði: "HARRI, hví hevur Tú gjørt so illa við hetta fólk? Hví hevur Tú sent meg? |
|
| 23 | Tí síðani eg havi verið hjá Farao og talað í navni Tínum, hevur hann gjørt illa við hetta fólk, og hjálpt fólki Tínum hevur Tú ikki!" |
|
|
