1 | Men táið fólkið sá, at tað varð so leingi, áðrenn Móses kom oman aftur av fjallinum, flokkaðust tey um Áron og søgdu við hann: "Kom og ger okkum gud, ið ganga kann undan okkum, tí vit vita ikki, hvat ið er vorðið av hasum Mósesi, ið fór út av Egyptalandi við okkum!" |
|
2 | Tá segði Áron við tey: "Takið gullringarnar, ið konur tykkara og synir og døtur tykkara hava í oyrunum, og fáið mær teir!" |
|
3 | Alt fólkið tók tá gullringarnar úr oyrunum og kom við teimum til Áron. |
|
4 | Og hann tók við gullinum, stoypti tað um og høgdi tað við meitli til kálv. Tá søgdu tey: "Hetta er gudur tín, Ísrael, hann, ið leiddi teg út av Egyptalandi!" |
|
5 | Táið Áron sá hetta, reisti hann honum altar og læt kunngera: "Í morgin verður høgtíð fyri HARRANUM!" |
|
6 | Morgunin eftir fóru tey tíðliga upp, ofraðu brennioffur og bóru fram takkoffur; síðani setti fólkið seg niður at eta og drekka og reistist so og fór at spæla. |
|
7 | Tá segði HARRIN við Móses: "Skunda tær og far oman! Fólk títt, ið tú leiddi út av Egyptalandi, hevur borið seg illa at; |
|
8 | skjótt viku tey burtur av vegnum, ið Eg gav teimum boð um at ganga - tey hava gjørt sær stoyptan kálv, og hann hava tey tilbiðið og ofrað til við hesum orðum: "Hetta er gudur tín, Ísrael, hann, ið leiddi teg út av Egyptalandi!"" |
|
9 | Og HARRIN segði við Móses: "Eg havi havt eyguni eftir hesum fólki, og Eg síggi, at tað er eitt harðvunnið fólk! |
|
10 | Lat nú Meg ráða, so vreiði Mín kann tendrast ímóti teimum, og Eg geri enda á teimum! - Eg skal tá gera teg til eitt stórt fólk!" |
|
11 | Men Móses bønaði HARRAN Gud sín og segði: "HARRI, hví skal vreiði Tín tendrast móti fólki Tínum, sum Tú leiddi út av Egyptalandi við veldigum mátti og sterkari hond? |
|
12 | Hví skulu Egyptar fáa sagt: "Við illum í huga leiddi Hann tey út - til at drepa tey á fjøllunum og týna tey av jørðini!" Lat brennandi vreiði Tína halda uppat, og angra vanlukkuna, ið Tú ætlar at gera fólki Tínum! |
|
13 | Minst Ábraham, Ísak og Ísrael, tænarar Tínar, sum Tú við eiði um Teg sjálvan hevur givið hetta lyfti: "Eg skal gera avkom tykkara so nógv í tali sum stjørnurnar á himli, og Eg skal geva avkomi tykkara alt hetta land, ið Eg havi talað um; tey skulu eiga tað í allar ævir!"" |
|
14 | Tá angraði HARRIN vanlukkuna, ið Hann hevði hótt við at gera fólki Sínum. |
|
15 | Síðani fór Móses oman av fjallinum við báðum vitnisburðartalvunum í hondini. Skrivað var á báðar síður á talvunum; bæði á forsíðuna og baksíðuna var skrivað á tær. |
|
16 | Talvurnar vóru verk Guds, og skriftin var skrift Guds, rist í talvurnar. |
|
17 | Josva hoyrdi nú gangin av fólkinum og rópini; og hann segði við Móses: "Herróp hoyrist í tilhaldinum!" |
|
18 | Men hann svaraði: "Hatta eru hvørki róp av monnum, ið vinna, ella av monnum, ið tapa - tað er song, ið eg hoyri!" |
|
19 | Táið so Móses nærkaðist tilhaldinum og sá kálvin og dansin, tendraðist vreiði hansara og hann blakaði talvurnar frá sær og breyt tær sundur har undir fjallinum. |
|
20 | Síðani tók hann kálvin, ið tey høvdu gjørt, brendi hann, muldi hann í mjøl og stroyddi so mjølið í vatnið og gav Ísraelsmonnum tað at drekka. |
|
21 | Móses segði nú við Áron: "Hvat hevur hetta fólk gjørt tær, síðani tú hevur fingið tey at gera so stóra synd!" |
|
22 | Áron svaraði: "Verð ikki illur, harri! Tú veitst sjálvur, at fólkið liggur í tí illa! |
|
23 | Nú søgdu tey við meg: "Ger okkum gud, sum kann ganga undan okkum, tí vit vita ikki, hvat ið er vorðið av hasum Mósesi, ið fór út av Egyptalandi við okkum!" |
|
24 | Tá segði eg við tey: "Tann, ið gongur við stási av gulli, skal taka tað av sær!" Tey lótu meg so fáa gullið, og eg koyrdi tað í eldin - og soleiðis varð hesin kálvur til!" |
|
25 | Móses sá nú, at fólkið kendi sær ikki afturhald, við tað at Áron hevði slept teimum leysum - og hesum hildu fíggindar teirra frægd at. |
|
26 | Hann fór tí og stóð við inngongd tilhaldsins og segði: "Hvør tann, ið er í parti HARRANS, hann komi higar til Mín!" Tá savnaðust allir Levitar um hann. |
|
27 | Og hann segði við teir: "So sigur HARRIN Gud Ísraels: "Bindið allir svørð við lið, og gangið so aftur og fram frá einum portrinum til annað í tilhaldinum og drepið bæði bróður, vin og frænda!"" |
|
28 | Levitar gjørdu, sum Móses segði; og tann dagin fullu einir 3000 menn av fólkinum. |
|
29 | Tá segði Móses: "Frá hesum degi skulu tit vera prestar fyri HARRANUM, aftur fyri at eingin spardi son ella bróður - tí skal signing koma yvir tykkum í dag!" |
|
30 | Dagin eftir segði Móses við fólkið: "Tit hava gjørt stóra synd! Men nú skal eg fara niðan til HARRAN; kanska eg kann gera bót fyri synd tykkara!" |
|
31 | So fór Móses aftur til HARRAN og segði: "Tíverri, hetta fólk hevur gjørt stóra synd, tey hava gjørt sær gud av gulli! |
|
32 | Men hevði Tú nú viljað fyrigivið teimum syndina! Men vilt Tú ikki tað, so strika meg út úr bókini, ið Tú skrivar í!" |
|
33 | HARRIN svaraði Mósesi: "Tann, ið syndað hevur móti Mær, hann skal Eg strika út úr bók Míni! |
|
34 | Men fær nú við fólkinum, hagar sum Eg havi sagt tær! Eingil Mín skal ganga undan tær. Men táið tími Mín kemur, skal Eg heimsøkja tey fyri synd teirra!" |
|
35 | - Soleiðis sló HARRIN fólkið, fyri tað at tey høvdu gjørt kálvin, ið Áron hevði gjørt. |
|
|