| 1 | "Tú mást ikki bera út lygitíðindi. Tann, ið órætt hevur, skalt tú ikki styðja við at stíga fram sum lygivitni. |
|
| 2 | Tú mást ikki fylgja fjøldini í tí, sum ónt er, og ikki í nakrari søk vitna so, at tú gevur eftir fyri fjøldini og vendir rættinum við; |
|
| 3 | um tað so er ein fátækur maður, skalt tú ikki pynta um søk hansara! |
|
| 4 | Finnur tú burturvilst neyt ella esil, sum fíggindi tín eigur, skalt tú fáa honum kríatúrið heimaftur. |
|
| 5 | Sært tú esil fígginda tíns liggja undir byrðini, mást tú ikki bjóða til at lata mannin óhjálpnan; nei, tú skalt hjálpa honum at loysa byrðina av. |
|
| 6 | Tú mást í ongari søk venda rættinum við hjá hinum fátæka, ið hjá tær býr. |
|
| 7 | Tú skalt halda teg langt burtur frá órættvísari søk og ikki veita hjálp til at fáa lívið av hinum sakleysa og rættvísa; tí tann, ið sekur er, hann dømi Eg ikki sakleysan! |
|
| 8 | Tak ikki við mutri! Tí mutur ger hin síggjandi blindan og vendir við søk teirra, ið rætt hava. |
|
| 9 | Kúga ikki hin fremmanda! Tit vita, hvussu tað er at kenna seg fremmandan; tit hava sjálv verið fremmand í Egyptalandi! |
|
| 10 | Seks ár skalt tú sáa jørð tína og heysta grøði hennara; |
|
| 11 | men sjeynda árið skalt tú lata hana hvíla og liggja órørda, so hini fátæku av fólki tínum kunnu finna okkurt at liva av; og tað, ið tey lata verða eftir, kunnu hini villu dýrini á markini eta. Á sama hátt skalt tú gera við víngarð tín og oljutrø tíni. |
|
| 12 | Seks dagar skalt tú gera arbeiði títt; men sjeynda dagin skalt tú hvíla, so oksi tín og esil títt kunnu hava frið, og sonur trælkvinnu tína og hin fremmandi fáa hvíld. |
|
| 13 | Aktið eftir øllum, ið Eg havi sagt við tykkum! - Tú mást ikki taka aðrar gudar uppá tunguna; slíkt má ikki hoyrast av munni tínum! |
|
| 14 | Tríggjar ferðir um árið skalt tú halda Mær høgtíð. |
|
| 15 | Tú skalt halda høgtíðina hini ósúrgaðu breyðini; tá skalt tú í sjey dagar eta ósúrgað breyð, so sum Eg havi álagt tær, ta ásettu tíðina í abib mánaði; tí í tí mánaðinum fórt tú út av Egyptalandi. Og eingin má vísa seg fyri eygum Mínum tómhentan. |
|
| 16 | Síðani skalt tú halda akurskurðarhøgtíðina, táið tú skert frumgróðurin av tí, ið tú sáaði í akurin, og heysthøgtíðina, táið árið er úti, táið tú savnar í hús ávøkstin av arbeiði tínum á markini. |
|
| 17 | Tríggjar ferðir um árið skulu allir menn tínir stíga fram fyri ásjón HARRANS HARRANS. |
|
| 18 | Tú mást ikki ofra blóðið av sláturofri Mínum saman við nøkrum, ið súrgað er. Feittið av hátíðarofri Mínum má ikki verða goymt til morgunin eftir. |
|
| 19 | Tað fyrsta av frumgróðrinum av jørð tíni skalt tú bera í hús HARRANS Guds tíns. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess. |
|
| 20 | Eg sendi eingil undan tær; hann skal varða teg á ferðini og fylgja tær til staðið, ið Eg havi ætlað tær. |
|
| 21 | Ansa tær væl fyri honum og akta hann, set teg ikki upp ímóti honum! Tí hann skal ikki fyrigeva lógbrot tykkara, við tað at navn Mítt er í honum. |
|
| 22 | Aktar tú hann og gert alt tað, ið Eg sigi, so skal Eg hata tey, ið hata teg, og vera ímóti teimum, ið eru ímóti tær. |
|
| 23 | Ja, eingil Mín skal ganga undan tær og fylgja tær til Amoritar, Hetitar, Perizitar, Kána’anitar, Hevitar og Jebusitar, og Eg skal oyða teir. |
|
| 24 | Tú mást ikki tilbiðja ella dýrka gudar teirra ella fylgja siðum teirra; nei, tú skalt ríva niður avgudamyndir teirra og bróta sundur minnissteinar teirra. |
|
| 25 | Tit skulu dýrka HARRAN Gud tykkara, og Hann skal signa breyð títt og vatn títt. Og Eg skal halda sjúku burtur frá tær. |
|
| 26 | Eingin kvinna skal vera í landi tínum, sum hittir reis ella er ófruktbør. Tú skalt náa fullan aldur. |
|
| 27 | Eg skal senda ræðslu fyri Mær undan tær og lata øll fólkini, ið tú kemur til, ganga til grundar; og Eg skal lata allar fíggindar tínar flýggja fyri tær. |
|
| 28 | Eg skal senda hvepsar undan tær, og teir skulu reka burt fyri tær Hevitar, Kána’anitar og Hetitar. |
|
| 29 | Tó skal Eg ikki reka teir burt fyri tær eftir einum ári, fyri at landið ikki skal verða oyðið, og fyri at hini villu dýrini skulu ikki verða tær ov mong; |
|
| 30 | so við og við skal Eg reka teir burt fyri tær, inntil tú ert vorðin eitt so stórt fólk, at tú fært tikið landið í ogn. |
|
| 31 | Eg skal lata landamark tíni ganga frá Reyðahavi til Filistarahav og frá oyðimørkini til Ánna. So gevi Eg nú tey, sum í landinum búgva, í hond tykkara, og tú skalt reka tey burt fyri tær. |
|
| 32 | Tú mást ikki gera sáttmála við tey ella gudar teirra. |
|
| 33 | Tey mugu ikki verða búgvandi í landi tínum; tí tá kundu tey lokkað teg at synda móti Mær, at dýrka gudar sínar, so tað verður tær snerra."" |
|
|
