1 | Nú talaði Gud øll hesi orð. Hann segði: |
|
2 | "Eg eri HARRIN Gud tín, sum leiddi teg út av Egyptalandi, úr trælahúsinum. |
|
3 | Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg. |
|
4 | Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini; |
|
5 | tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg, |
|
6 | men sum í túsund lið ger miskunn móti teimum, ið elska Meg og halda boð Míni. |
|
7 | Tú mást ikki misbrúka navn HARRANS Guds tíns; tí HARRIN letur ikki tann verða óstraffaðan, sum misbrúkar navn Hansara. |
|
8 | Minst sabbatsdagin, so tú heldur hann heilagan! |
|
9 | Seks dagar skalt tú virka og gera alt arbeiði títt; |
|
10 | men sjeyndi dagurin er sabbatur HARRANS Guds tíns; tá mást tú einki arbeiði gera, hvørki tú sjálvur ella sonur tín, dóttir tín, trælur tín, trælkvinna tín, fæ títt ella hin fremmandi, ið hjá tær er, innan fyri portur tíni. |
|
11 | Tí í seks dagar gjørdi HARRIN himmal, jørð og hav, við øllum, sum í teimum er, men sjeynda dagin hvíldi Hann; tí hevur HARRIN signað sabbatsdagin og halgað hann. |
|
12 | Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær! |
|
13 | Tú mást ikki drepa. |
|
14 | Tú mást ikki dríva hor. |
|
15 | Tú mást ikki stjala. |
|
16 | Tú mást ikki bera rangan vitnisburð móti næsta tínum. |
|
17 | Tú mást ikki girnast hús næsta tíns. Tú mást ikki girnast konu næsta tíns, ei heldur træl hansara, trælkvinnu hansara, neyt hansara, esil hansara, ella nakað, ið næsti tín eigur." |
|
18 | Men táið alt fólkið hoyrdi og sá toruna, snarljósini og lúðraljóðið og fjallið í royki, bivaðu tey og hildu seg langt burtur. |
|
19 | Og tey søgdu við Móses: "Tosa tú við okkum, so skulu vit lurta eftir; men lat ikki Gud tala við okkum, tí so doyggja vit!" |
|
20 | Men Móses segði við fólkið: "Óttist ikki! Gud er komin at royna tykkum, og fyri at ótti fyri Honum skal vera á tykkum, so tit synda ikki." |
|
21 | So stóð fólkið langt burtur; men Móses fór nær at myrkrinum, sum Gud var í. |
|
22 | HARRIN segði nú við Móses: "Hetta skalt tú siga við Ísraelsmenn: "Tit hava sjálv sæð, at Eg havi talað við tykkum av Himli. |
|
23 | Tit mugu ongar gudar gera tykkum aftrat Mær; gudar av silvuri ella gulli mugu tit ikki gera tykkum! |
|
24 | Altar av flag skalt tú gera Mær, og á tí skalt tú ofra brennioffur og takkoffur tíni, smáfæ títt og neyt tíni; allastaðni har sum Eg lati navn Mítt verða minst, skal Eg koma til tín og signa teg. |
|
25 | Men gert tú Mær altar av gróti, so skalt tú ikki gera tað av høgdum steini; tí táið tú setur meitil á steinin, vanhalgar tú hann. |
|
26 | Tú mást ikki ganga á trappum upp at altari Mínum, fyri at ikki blygd tín skal verða ber yvir tí."" |
|
|