|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Ester | | Kapittul 3 | | | | 1 | Nakað eftir hetta gjørdi Ahasverus kongur Haman Agagit, son Hammedata, stóran og gav honum meiri heiður og størri vald enn øllum høvdingunum, ið hjá honum vóru. |
| 2 | Allir tænarar kongsins, sum í kongsportrinum vóru, fullu á knæ og kastaðu seg niður fyri Haman; tí so hevði kongurin boðið um hann. Men Mordokai fall ikki á knæ og kastaði seg ikki niður fyri honum. |
| 3 | Tá søgdu tænarar kongsins, sum í kongsportrinum vóru, við Mordokai: "Hví brýtur tú boð kongs?" |
| 4 | Og táið teir høvdu sagt hetta við hann fleiri dagar upp í slag, og hann lurtaði ikki eftir teimum, søgdu teir Haman tað fyri at vita, um lagt mundi fara at verða í grundirnar, sum Mordokai gav; tí hann hevði sagt teimum, at hann var Jødi. |
| 5 | Táið nú Haman sá, at Mordokai hvørki fall á knæ ella kastaði seg niður fyri honum, kom ógvuliga ilt í hann. |
| 6 | Og táið honum varð sagt, hvørjum fólki Mordokai var av, tykti honum vera ov lítið at leggja hond bert á Mordokai; nei, hann setti sær fyri at fáa týnt allar Jødar, sum vóru í øllum ríki Ahasverusar, av tí at tað var fólkið, ið Mordokai var av. |
| 7 | Í fyrsta mánaði, tað er nisan mánaði, tólvta árið ið Ahasverus kongur sat við stýrið, varð pur - tað er lutur - kastaður fyri eygum Hamans, um hvønn dag fyri seg og hvønn mánað fyri seg, líka til tólvta mánað, tað er adar mánað. |
| 8 | Síðani segði Haman við Ahasverus kong: "Her er eitt fólk, ið býr spjatt og fyri seg sjálvt millum hini fólkini í øllum landspørtum ríkis tíns; lógir teirra líkjast ikki lógunum hjá nøkrum øðrum fólki, og tey gera ikki eftir lógum kongsins. Tað sømir seg ikki fyri kongin at lata tey vera í friði. |
| 9 | Um tað líkar konginum, so lat ganga út skrivligt boð um, at tey skulu verða týnd! Eg fari tá at kunna viga upp í hendur embætismannanna 10 000 talentir av silvuri at verða lagt í skattkømur kongsins." |
| 10 | Tá tók kongurin innsiglisringin av hondini og flýddi Haman Agagiti hann, syni Hammedata, jødafíggindanum. |
| 11 | Kongurin segði við Haman: "Silvurið er tær givið, og við fólkið kanst tú gera, sum tær tykir best." |
| 12 | Boð vórðu send eftir skrivarum kongsins - tann trettanda í fyrsta mánaði - og teir skrivaðu, á allan hátt sum Haman beyð, til jallar kongsins, til landstjórarnar yvir hvørjum landsparti fyri seg og til høvdingarnar yvir hvørjum fólki fyri seg - til hvønn landspart í hansara egnu skrift og til hvørja tjóð á hennara egna tungumáli. Í navni Ahasverusar kongs vórðu brøvini skrivað, og tey vórðu innsiglað við innsiglisringi kongsins. |
| 13 | So vórðu snarboð send við brøvum til allar landspartar kongsins, at allir Jødar skuldu verða týndir, dripnir og fyribeindir, bæði ung og gomul, smábørn og kvinnur, øll ein dag, tann trettanda í tólvta mánaði - tað er adar mánaði - og at tað, ið tey áttu, skuldi verða givið til rán. |
| 14 | Fyri at hetta boð skuldi verða kent í øllum landspørtunum, varð avskrift av brævinum kunngjørd øllum fólkunum, so tey kundu vera til reiðar tann dagin. |
| 15 | Eftir boði kongsins fóru snarboðini skundisliga avstað, við tað sama sum boðið var givið í borgini Susan. So settust kongurin og Haman at drekka; men býurin Susan var sligin av ræðslu. |
| |
|
|
|
|
|
|