|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Seinna Krønikubók | | Kapittul 31 | | | | 1 | Táið teir nú vóru lidnir við alt hetta, fóru allir Ísraelsmenn, ið har vóru staddir, út í býir Juda; teir brutu sundur minnissteinarnar, høgdu sundur Asjerurnar og rivu niður offurheyggjarnar og altarini í øllum Juda og Benjamin og í Efra’im og Manasse, inntil einki var eftir av teimum; síðani fóru allir Ísraelsmenn heimaftur í býir sínar, ein og hvør til ogn sína. |
| 2 | So setti Ezekias presta- og levitaflokkarnar, eftir flokkaskipan teirra - hvønn eftir presta- ella levitatænastu hansara við brennioffur ella takkoffur - til at tæna og takka og lovsyngja í portrum tilhalds HARRANS. |
| 3 | Tað, ið kongurin gav av ogn síni, var til brenniofrini - morgun- og kvøldbrenniofrini og brenniofrini sabbatarnar, sólkomudagarnar og á høgtíðunum - soleiðis sum skrivað stendur í lóg HARRANS. |
| 4 | Og hann segði við fólkið, sum búði í Jerúsalem, at tey skuldu lata prestarnar og Levitarnar fáa tað, ið teir skuldu hava, so teir fingu hildið fast við lóg HARRANS. |
| 5 | Táið hetta boð kom út, komu Ísraelsmenn við ivaleysa nógvum frumgróðri av bæði korni, víni, olju, hunangi og allari aðrari grøði markarinnar; og tey komu við ivaleysa nógvari tíggjund av øllum. |
| 6 | Teir Ísraelsmenn og Judamenn, sum búðu í býum Juda, komu eisini við tíggjund - av neytum og smáfæi, somuleiðis við tíggjund av halgigávunum - ið halgaðar vóru HARRANUM Gudi teirra - og løgdu rúgvu hjá rúgvu. |
| 7 | Í triðja mánaði byrjaðu tey at dunga saman rúgvurnar, og í sjeynda mánaði vóru tey liðug við tað. |
| 8 | Táið tá Ezekias og høvdingarnir komu og sóu rúgvurnar, prísaðu teir HARRANUM og fólki Hansara, Ísrael. |
| 9 | Og táið Ezekias nú spurdi prestarnar og Levitarnar um rúgvurnar, |
| 10 | svaraði Azarja av ætt Zadoks, høvuðspresturin: "Síðani tey byrjaðu at koma við gávum til hús HARRANS, hava vit etið okkum mett og fingið ríkligt til avlops; tí HARRIN hevur signað fólk Sítt, so vit hava fingið alt hetta ríkidømi til avlops." |
| 11 | Ezekias gav tá boð um at gera kømur í húsi HARRANS; og táið tað var gjørt, |
| 12 | kom fólkið trúliga við frumgróðrinum, tíggjundini og halgigávunum og legði hetta inn hagar. Konanja Levitur hevði umsjón yvir hesum, og honum næstur var bróðir hansara Sime’i. |
| 13 | Men Jehiel, Azazja, Nahat, Asael, Jerimot, Józabad, Eliel, Jismakja, Mahat og Benaja vóru umsjónarmenn undir Konanja og bróður hansara Sime’i - eftir boði Ezekiasar kongs og Azarja, høvuðsmans yvir húsi Guds. |
| 14 | Kore Levitur, sonur Jimna, duravaktarin fyri eystan, hevði umsjón yvir hinum sjálvkravdu gávum, ið latnar vórðu til Gud, og skuldi býta út offurgávur HARRANS og hinar háheiløgu gávur. |
| 15 | Undir honum stóðu Eden, Minjamin, Jesua, Semaja, Amarja og Sekanja; teir skuldu vera álitismenn í prestabýunum og býta út gávurnar til brøður sínar eftir flokkum teirra, bæði til stórar og smáar. |
| 16 | Undantiknir frá hesum vóru allir av mannkyni, frá tríáraaldri og uppeftir, sum vóru uppskrivaðir á ættarlistarnar, og sum komu til hús HARRANS at fáa, hvønn dag tað, ið teimum tørvaði tann dagin, undir tænastuni, ið teir høvdu at gera eftir flokkum sínum. |
| 17 | Prestarnir vóru uppskrivaðir á listarnar eftir fedrahúsum sínum, og Levitarnir frá tjúguáraaldri og uppeftir - eftir tí, sum teir høvdu at ansa eftir í flokkum sínum. |
| 18 | Teir skuldu eisini býta út gávurnar til teirra, ið uppskrivað vóru av smábørnum, konum, sonum og døtrum teirra, so mong sum tey vóru; tí við trúskapi halgaðu teir seg til tænastu sína. |
| 19 | Fyri teir av sonum Áron, prestunum, ið búðu á markunum rundan um býir sínar, vóru í hvørjum býi nakrir menn - nevndir við navni - sum skuldu býta út til alt mannkyn millum prestarnar tað, ið teir skuldu hava, og somuleiðis til allar teir av Levitunum, ið uppskrivaðir vóru á ættarlistarnar. |
| 20 | Soleiðis gjørdi Ezekias í øllum Juda, og hann gjørdi tað, sum gott, rætt og satt var í eygum HARRANS Guds hansara. |
| 21 | Og alt tað, ið hann tók sær fyri - søkjandi Gud sín - viðvíkjandi tænastuni í húsi Guds ella lógini og boðnum - gjørdi hann av øllum hjarta sínum, og tað eydnaðist honum. |
| |
|
|
|
|
|
|