| 1 | Níggjunda árið ið hann sat við stýrið, tann tíggjunda í tíggjunda mánaði, kom Nebukadnezar bábelskongur við øllum heri sínum móti Jerúsalem og tók støðu móti tí; og teir reistu hervirki móti tí rundan um tað. |
|
| 2 | So hildu teir býin kringsettan, líka til ellivta árið ið Zedekias sat við stýrið. |
|
| 3 | Tann níggjunda í mánaðinum var hungursneyðin so svár í býnum, at fólkið í landinum hevði einki at eta. |
|
| 4 | Tá varð lið brotið á býmúrin. Og alt herfólkið flýddi um náttina gjøgnum portrið millum báðar múrarnar við urtagarð kongsins, meðan Kaldearar høvdu støðu móti býnum rundan um hann. Hann tók leiðina til slættlendið. |
|
| 5 | Men Kaldearaherurin helt eftir konginum og fekk hann aftur á Jerikoslætta - og allur herur hansara varð spjaddur, hvør í sína ætt, frá honum. |
|
| 6 | So tóku teir kongin og fóru við honum til Ribla, til bábelskong, og har varð dómur feldur yvir hann. |
|
| 7 | Teir drópu synir Zedekias fyri eygum hansara, og Zedekias sjálvan læt hann blinda; síðani læt hann hann binda við tveimum koparleinkjum, og soleiðis fóru teir til Bábel við honum. |
|
| 8 | Tann sjeynda í fimta mánaði - tað var nítjanda árið, ið Nebukadnezar bábelskongur sat við stýrið - kom Nebuzaradan lívvaktarhøvdingi, ein av monnum bábelskongs, til Jerúsalem. |
|
| 9 | Hann brendi hús HARRANS og kongshøllina; og øll húsini í Jerúsalem - øll hús stórmannanna - brendi hann. |
|
| 10 | Og allur Kaldearaherurin, sum lívvaktarhøvdingin hevði við sær, reiv niður múrar Jerúsalems. |
|
| 11 | Nebuzaradan lívvaktarhøvdingi flutti burt tað, ið eftir var av fólkinum, tey, sum eftir vóru í býnum, svíkjararnar, ið høvdu lopist yvir til bábelskong, og tað, ið eftir var av almúguni. |
|
| 12 | Bert nøkur av hinum fátækastu í landinum læt lívvaktarhøvdingin verða eftir sum víngarðsmenn og til at dýrka jørðina. |
|
| 13 | Koparsúlurnar í húsi HARRANS og stabbarnar og koparhavið í húsi HARRANS brutu Kaldearar sundur og fóru til Bábel við koparinum. |
|
| 14 | Øskubytturnar, eldspakarnar, knívarnar, skálirnar og øll koparíløtini, ið nýtt høvdu verðið við tænastuna, rændu teir; |
|
| 15 | somuleiðis rændi lívaktarhøvdingin eldpannurnar og skálirnar at sletta blóð við - alt, ið var av gulli og silvuri - |
|
| 16 | og súlurnar báðar, havið og stabbarnar, sum Sálomo hevði latið gera til hús HARRANS - koparið í øllum hesum stóð ikki til at viga. |
|
| 17 | Átjan alin høg var onnur súlan, og súluhøvd av kopari var á henni; súluhøvdið var tríggjar alin høgt; rutt net og granatepli vóru rundan um súluhøvdið, alt samalt av kopari; á sama hátt var við tí rudda netinum á hini súluni. |
|
| 18 | Lívvaktarhøvdingin tók Seraja, høvuðsprestin, og Zefanja prest, ið var næstur undir honum, og eisini teir tríggjar duravaktararnar; |
|
| 19 | og úr býnum tók hann ein hirðmann, hann, ið var høvuðsmaður herfólksins, og fimm menn av teimum, ið kongurin altíð umgekst, og sum enn vóru í býnum, harumframt skrivara herhøvdingans, hann, ið skrivaði fólkið í landinum út í hernað, og 60 mans av fólkinum í landinum, sum enn var í býnum |
|
| 20 | - hesar tók Nebuzaradan lívvaktarhøvdingi og fór til Ribla til bábelskong við teimum; |
|
| 21 | og bábelskongur læt teir drepa í Ribla í Hamatslandi. Soleiðis varð Juda flutt burt úr landi sínum. |
|
| 22 | Yvir fólkið, ið eftir var í Judalandi, tey, sum Nebukadnezar kongur í Bábel læt verða eftir, yvir tey setti hann Gedalja, son Ahikam, son Safan. |
|
| 23 | Táið nú allir herhøvdingarnir og menn teirra frættu, at bábelskongur hevði sett Gedalja yvir landið, komu teir til Mizpa til hansara - Ísmael, sonur Netanja, Jóhanan, sonur Karea, Seraja úr Netofa, sonur Tanhumet, og Ja’asanja, sonur Ma’akatitin, við monnum sínum. |
|
| 24 | Og Gedalja gjørdi teimum og monnum teirra eið og segði við teir: "Óttist ikki Kaldearar! Verðið í landinum og gevið tykkum undir kongin í Bábel, so skal tykkum gangast væl!" |
|
| 25 | Men í sjeynda mánaði kom Ísmael, sonur Netanja, son Elisama, maður av kongaættini, og tíggju menn við honum, og teir drópu bæði Gedalja og teir Judamenn og Kaldearar, ið hjá honum vóru í Mizpa. |
|
| 26 | Tá rýmdi alt fólkið avstað, bæði stór og smá, og herhøvdingarnir, og tey fóru til Egyptalands; tí tey ræddust Kaldearar. |
|
| 27 | Sjeynda og tríatinda árið eftir at judakongur Jójakin var fluttur burt, tann sjeynda og tjúgunda í tólvta mánaði, tók Evil-Merodak bábelskongur - sama árið sum hann gjørdist kongur - Jójakin judakong til náði og slepti honum út úr fangahúsinum. |
|
| 28 | Hann tosaði blídliga við hann og setti stól hansara oman fyri stólar teirra konga, sum hjá honum vóru í Bábel. |
|
| 29 | Hann fór tá úr fangabúna sínum og át við borð hansara hvønn dag, so leingi sum hann livdi. |
|
| 30 | Tað, ið honum tørvaði, fekk hann alla tíðina frá konginum, hvønn dag tað, ið hann hevði fyri neyðini tann dagin, so leingi sum hann livdi. |
|
|
