1 | Akab hevði í Samaria 70 synir. Jehu skrivaði nú brøv og sendi tey til Samaria, til høvdingarnar í býnum, hinar elstu og teir, ið uppfostraðu synir Akab; í brøvunum stóð: |
|
2 | "…Táið tit nú fáa hetta bræv, tit, ið hava synir harra tykkara hjá tykkum, og sum ráða yvir vagnunum og hestunum, víggirdum staði og vápnunum, |
|
3 | veljið tykkum tá hin besta av sonum harra tykkara, hann, ið best hóskar til tað, og setið hann í hásæti faðirs hansara - og berjist so fyri hús harra tykkara!" |
|
4 | Men ógvulig ræðsla fall á teir, og teir søgdu: "Báðir kongarnir vóru ikki mentir at standa seg móti honum - hvussu skulu vit tá kunna tað!" |
|
5 | Hallarstjórin, býarstjórin, hinir elstu og fosturfedrarnir sendu tí Jehu boð og lótu siga: "Vit eru tænarar tínir, og alt tað, ið tú gevur okkum boð um, skulu vit gera; vit gera ongan til kong; ger tú tað, ið tær líkar!" |
|
6 | Tá skrivaði hann teimum uppaftur bræv; í tí stóð: "Halda tit við mær, og vilja tit gera, sum eg sigi, so høggið høvdini av sonum harra tykkara og komið til Jizre’el til mín um hesa tíðina í morgin!" - Kongasynirnir, 70 í tali, vóru hjá stórmonnunum í býnum, sum fostraðu teir upp. |
|
7 | Táið teir nú fingu brævið, tóku teir kongasynirnar, 70 í tali, drópu teir, løgdu høvd teirra í kurvar og sendu tey til Jizre’el til hansara. |
|
8 | Táið boðið kom og segði honum, at teir vóru komnir við høvdum kongasonanna, segði hann: "Leggið tey í tvær rúgvur uttan fyri býportrið til í morgin!" |
|
9 | Morgunin eftir fór hann út, steig fram og segði við alt fólkið: "Tit hava onga skyld! Tað eri eg, sum havi fingið í lag samansvørjing móti harra mínum og dripið hann - men hvør hevur dripið allar hesar? |
|
10 | Nú síggja tit, at einki av tí, sum HARRIN hevur talað móti húsi Akabs, fellur til jarðar; nei, HARRIN hevur gjørt tað, ið Hann talaði við tænara Sínum Eliasi." |
|
11 | Síðani drap Jehu allar teir, ið eftir vóru av húsi Akabs í Jizre’el, somuleiðis allar høvdingar, vinmenn og prestar hansara; hann læt ongan verða eftir og sleppa undan. |
|
12 | Nú gjørdi Jehu seg til og fór til Samaria. Táið hann á leiðini hagar kom til Bet-Eked-Haro’im, |
|
13 | møtti hann brøðrum judakong Ahazja. Hann spurdi teir: "Hvørjir eru tit?" Teir svaraðu: "Vit eru brøður Ahazja, og vit ætla okkum at fara og heilsa kongasonunum og sonum kongamóðurina." |
|
14 | Tá segði hann: "Takið teir livandi!" So tóku teir teir livandi, og hann drap teir við brunnin í Bet-Eked, 42 mans; ikki ein av teimum læt hann sleppa. |
|
15 | Táið hann so fór haðani, hitti hann Jónadab, son Rekab, sum kom ímóti honum. Hann heilsaði honum og spurdi: "Ert tú sannhjartaður móti mær, sum eg eri móti tær?" Jónadab svaraði: "Tað eri eg." Tá segði Jehu: "Er tað so, tá rætt mær hondina!" Hann rætti honum nú hondina, og hann læt hann koma upp í vagnin til sín |
|
16 | og segði: "Kom við mær og síggj, hvussu íðin eg eri fyri HARRAN!" - Hann læt hann tá koma við sær í vagni sínum. |
|
17 | Og táið hann kom til Samaria, drap hann allar, ið eftir vóru av húsi Akabs í Samaria, inntil hann hevði avoytt tað - eftir orðinum, ið HARRIN hevði talað við Elias. |
|
18 | Síðani savnaði Jehu alt fólkið og segði við teir: "Lítið dýrkaði Akab Ba’al, men Jehu skal dýrka hann nógv. |
|
19 | Sendið mær tí nú boð eftir øllum ba’alsprofetunum, øllum tænarum hansara og øllum prestum hansara - ikki ein má vera, sum ikki kemur! Tí eg ætli at halda stóra sláturoffurhøgtíð, Ba’al til heiður; tann, ið ikki verður hjástaddur, skal bøta við lívinum." - Men Jehu hevði svik í huga - hann ætlaði at týna tænarar Ba’als. |
|
20 | Síðani segði Jehu: "Lýsið hátíðarsamkomu, Ba’al til heiður!" Teir lýstu tá slíka hátíð. |
|
21 | Og Jehu sendi boð um alt Ísrael, og allir tænarar Ba’als komu; ikki ein var, sum ikki kom. Teir fóru inn í hús Ba’als, og hús Ba’als varð fult úr enda í enda. |
|
22 | So segði hann við tann, ið stóð fyri klædnakamarinum: "Tak út klæði til allar tænarar Ba’als!" Og hann tók út klæði til teirra. |
|
23 | Táið nú Jehu saman við Jónadab, syni Rekab, kom til hús Ba’als, segði hann við tænarar Ba’als: "Hyggið nú væl eftir, at her ímillum tykkara eingin er av tænarum HARRANS, men eina tænarar Ba’als!" |
|
24 | Teir fóru nú inn at ofra sláturoffur og brennioffur. Men Jehu hevði sett 80 mans uttanfyri og sagt: "Tann, ið letur nakran sleppa av monnunum, ið eg gevi í hendur tykkara, skal lata lív sítt fyri lív hansara!" |
|
25 | Táið teir nú vóru lidnir at ofra brenniofrið, segði Jehu við lívvaktina og høvuðsmenninar: "Farið inn og drepið teir, latið ikki ein sleppa!" So høgdu teir teir niður við svørði, og lívvaktin og høvuðsmenninir kastaðu teir út. Síðani fóru teir inn í innasta rúmið í húsi Ba’als, |
|
26 | bóru út Asjerurnar í húsi Ba’als og brendu tær |
|
27 | og rivu niður ba’alsminnissteinin; hús Ba’als rivu teir eisini niður og gjørdu nátthús úr tí - tey eru har enn í dag. |
|
28 | Soleiðis oyddi Jehu Ba’al úr Ísrael. |
|
29 | Men frá syndunum, ið Jeroboam, sonur Nebat, hevði gjørt, og sum hann hevði fingið Ísrael at gera, frá teimum veik Jehu ikki - frá gullkálvunum í Betel og Dan. |
|
30 | HARRIN segði við Jehu: "Aftur fyri at tú til lítar hevur gjørt tað, sum rætt er í eygum Mínum, og gjørt við hús Akabs alt tað, ið Eg vildi, so skulu synir tínir í fjórða lið sita í hásæti Ísraels." |
|
31 | Men Jehu aktaði ikki eftir at fylgja lóg HARRANS Guds síns av øllum hjarta sínum; hann veik ikki frá syndum Jeroboams, sum hann hevði fingið Ísrael at gera. |
|
32 | Um hesa tíðina byrjaði HARRIN at skera stykki burtur av Ísrael. Hazael vann sigur á teimum á øllum landamarkum Ísraels |
|
33 | og tók eystan fyri Jordan alt Gileadsland, land Gadita, Rubenita og Manassita, líka frá Aroer við Arnoná - bæði Gilead og Basan. |
|
34 | Tað, ið annars er at siga um Jehu, um alt tað, ið hann gjørdi, og um øll stórverk hansara, tað er skrivað í kongakrøniku Ísraels. |
|
35 | So legðist Jehu til hvíldar hjá fedrum sínum, og hann varð jarðaður í Samaria. Og sonur hansara Jóahaz tók ríkið eftir hann. |
|
36 | Tíðin, ið Jehu var kongur yvir Ísrael í Samaria, var 28 ár. |
|
|