| 1 | Dávid kongur var nú gamal og hevði mong ár á baki; tey breiddu teppi yvir hann, men hann fekst ikki at orna. |
|
| 2 | Tá søgdu tænarar hansara við hann: "Leitað skuldi verðið harra mínum konginum eftir ungari gentu, moyggj, sum kann vera hjá konginum og fjálga um hann; táið hon liggur í favni tínum, so ornar harri mín kongurin." |
|
| 3 | Nú varð leitað í øllum Ísraelslandi eftir vakrari gentu, og teir funnu Abisag úr Sunem og fóru við henni til kongin. |
|
| 4 | Hon var ógvuliga vøkur genta; hon fjálgaði tá um kongin og gekk honum til handa; men kongurin hevði ikki við hana at gera. |
|
| 5 | Men Adonja, sonur Haggit, gjørdi seg sjálvan stóran og segði: "Eg vil vera kongur!" Og hann fekk sær vagnar og hestmenn og 50 mans at renna fyri sær. |
|
| 6 | - Faðir hansara hevði aldri alla tíð hansara havt at honum og sagt: "Hví bert tú teg so at!" Eisini hann var ógvuliga vakur, og hann var elstur eftir Absalom. |
|
| 7 | Hann samráddi seg við Jóab, son Zeruju, og við Abjatar prest; teir fóru í part við Adonja og styðjaðu hann. |
|
| 8 | Men Zadok prestur, Benaja, sonur Jójada, Natan profetur, Sime’i, Re’i og kappar Dávids hildu ikki við Adonja. |
|
| 9 | Adonja læt nú við Soheletstein, sum er við Rogelskeldu, drepa seyð, neyt og gøðingarkálvar, og hann sendi øllum brøðrum sínum - kongasonunum - innbjóðing, somuleiðis øllum Judamonnum, sum vóru í tænastu hjá konginum. |
|
| 10 | Men Natan profeti, Benaja, køppunum og bróður sínum Sálomo beyð hann ikki. |
|
| 11 | Tá segði Natan við Batsebu, móður Sálomo: "Tú hevur sjálvsagt hoyrt, at Adonja, sonur Haggit, er vorðin kongur, uttan at Dávid, harri okkara, veit av? |
|
| 12 | Loyv mær nú at leggja tær ráð, so tú fært bjargað lívi tínum og lívi Sálomos, sonar tíns! |
|
| 13 | Far inn til Dávid kong og sig við hann: "Hevur tú ikki, harri kongurin, við eiði givið tænastukvinnu tíni hetta lyfti: "Sálomo, sonur tín, skal vera kongur eftir meg; hann skal sita í hásæti mínum"! Hvussu ber tað tá til, at Adonja er vorðin kongur?" |
|
| 14 | Meðan tú enn ert inni har og tosar við kong, skal eg koma inn og staðfesta orð tíni." |
|
| 15 | Batseba fór tá inn í kamarið til kongin. - Kongurin var ógvuliga gamal nú, og Abisag úr Sunem gekk honum til handa. |
|
| 16 | Batseba boygdi seg nú og kastaði seg til jarðar fyri konginum, og kongurin segði: "Hvat vilt tú?" |
|
| 17 | Hon svaraði: "Harri! Tú hevur við eiði um HARRAN Gud tín givið tænastukvinnu tíni hetta lyfti: "Sálomo, sonur tín, skal vera kongur eftir meg; hann skal sita í hásæti mínum!" |
|
| 18 | Men nú er Adonja vorðin kongur, og tú, harri kongurin, veitst ikki av! |
|
| 19 | Hann hevur latið drepa neyt, gøðingarkálvar og seyð í hópatali og sent øllum kongasonunum innbjóðing, somuleiðis Abjatar presti og Jóab, herhøvdinganum; men Sálomo, tænara tínum, hevur hann onga innbjóðing sent. |
|
| 20 | Og nú, harri kongurin - hvørt eyga í Ísrael er vent á teg, at tú skalt lata fólkið vita, hvør ið eftir harra mín kongin skal sita í hásæti hansara. |
|
| 21 | Annars kann tað ganga so, at táið harri mín kongurin liggur hjá fedrum sínum, so verða eg og Sálomo, sonur mín, roknað eins og brotsmenn." |
|
| 22 | Meðan hon enn tosaði við kongin, kom Natan profetur. |
|
| 23 | Hetta varð sagt konginum: "Natan profetur er her!" Hann kom so inn og steig fram fyri kongin og kastaði seg á andlit sítt til jarðar fyri honum. |
|
| 24 | Síðani segði Natan: "Harri kongurin! Tað er sjálvsagt tú, ið hevur sagt: "Adonja skal vera kongur eftir meg - hann skal sita í hásæti mínum"? |
|
| 25 | Tí hann er í dag farin oman og hevur latið drepa neyt, gøðingarkálvar og seyð í hópatali og hevur sent øllum kongasonunum innbjóðing, somuleiðis herhøvdingunum og Abjatar presti; nú eta og drekka teir við honum og rópa: "Livi Adonja kongur!" |
|
| 26 | Men mær, tænara tínum, Zadok presti, Benaja, syni Jójada, og Sálomo, tænara tínum, hevur hann ikki boðið. |
|
| 27 | Ber tað til, at hetta er gjørt eftir boði harra míns kongsins, uttan at tú hevur latið tænarar tínar vita, hvør ið skal sita í hásæti harra míns kongsins eftir hann?" |
|
| 28 | Tá tók Dávid kongur til orða og segði: "Rópið mær Batsebu!" Hon kom so inn og steig fram fyri kongin. |
|
| 29 | Kongurin gjørdi nú eið og segði: "So satt sum HARRIN livir, Hann, sum hevur fríað meg úr allari neyð |
|
| 30 | Soleiðis sum eg við eiði um HARRAN Gud Ísraels havi lovað tær: "Sálomo, sonur tín, skal vera kongur eftir meg; hann skal sita í hásæti mínum í mín stað!" - soleiðis skal eg gera, og tað í dag!" |
|
| 31 | Tá boygdi Batseba seg við andlitinum móti jørðini, kastaði seg niður fyri konginum og segði: "Harri mín Dávid kongur livi í allar ævir!" |
|
| 32 | So segði Dávid kongur: "Sendið mær boð eftir Zadok presti, Natan profeti og Benaja, syni Jójada!" Teir komu so inn og stigu fram fyri kongin. |
|
| 33 | Kongurin segði við teir: "Takið tænarar harra tykkara við tykkum, setið son mín Sálomo á mítt egna múldýr og farið oman til Gihon við honum! |
|
| 34 | Har skulu Zadok prestur og Natan profetur salva hann til kong yvir Ísrael, og so skulu tit blása í lúður og rópa: "Livi Sálomo kongur!" |
|
| 35 | Komið síðani higar við honum, og táið hann kemur, skal hann seta seg í hásæti mítt og vera kongur í mín stað - tað er hann, ið eg havi ætlað til høvdinga yvir Ísrael og Juda!" |
|
| 36 | Tá tók Benaja, sonur Jójada, til orða og segði við kongin: "So veri! HARRIN, Gud harra míns kongsins, sigi so við! |
|
| 37 | Sum HARRIN hevur verið við harra mínum konginum, so veri Hann við Sálomo og geri hásæti hansara enn størri enn hásæti harra míns Dávids kongs!" |
|
| 38 | So fóru Zadok prestur, Natan profetur, Benaja, sonur Jójada, og lívvaktin avstað, og teir settu Sálomo á múldýr Dávids kongs og fóru til Gihon við honum. |
|
| 39 | Zadok prestur fór inn í tjaldið eftir oljuhorninum og salvaði Sálomo; síðani blástu teir í lúðurin, og alt fólkið rópti: "Livi Sálomo kongur!" |
|
| 40 | Alt fólkið fór so heimaftur við honum, og teir blástu á floytur og róptu so av gleði, at jørðin var um at rivna av rópum teirra. |
|
| 41 | Hetta hoyrdu Adonja og allir gestirnir, ið hjá honum vóru; teir vóru tá júst lidnir at eta. Táið Jóab hoyrdi lúðraljóðið, segði hann: "Hví er slíkur gangur og slíkt óljóð í býnum?" |
|
| 42 | Meðan hann enn talaði, kom Jónatan, sonur Abjatar prest, og Adonja segði: "Kom higar! Tú ert skilamaður og kemur við góðum tíðindum." |
|
| 43 | Men Jónatan svaraði og segði við Adonja: "Nei! Harri okkara, Dávid kongur, hevur gjørt Sálomo til kong! |
|
| 44 | Kongur sendi við honum Zadok prest, Natan profet, Benaja, son Jójada, og lívvaktina, og teir settu hann á múldýr kongs. |
|
| 45 | Síðani salvaðu Zadok prestur og Natan profetur hann í Gihon til kong; haðani fóru teir heim við gleðirópum, og allur staðurin er í røringi. Hetta var gangurin, ið tit hoyrdu. |
|
| 46 | Sálomo er eisini longu setstur í kongahásætið; |
|
| 47 | og tænarar kongs eru komnir og hava ynskt harra okkara, Dávidi kongi, til lukku og sagt: "Gud tín lati Sálomo fáa eitt navn, enn størri enn títt, og hásæti hansara verða enn hægri enn títt!" Og kongurin tilbað á legu Síni, |
|
| 48 | og so segði hann eisini: "Lovaður veri HARRIN Gud Ísraels, sum í dag hevur latið eftirmann seta seg í hásæti mítt, meðan eg enn síggi tað við mínum egnu eygum!"" |
|
| 49 | Tá fall ræðsla á allar gestir Adonja; teir lupu á føtur og fóru hvør leið sína. |
|
| 50 | Men Adonja ræddist Sálomo; hann reistist, leyp avstað og treiv um altarhornini. |
|
| 51 | Hetta varð sagt Sálomo: "Adonja ræðist Sálomo kong; hann heldur um altarhornini og sigur: "Sálomo kongur má við eiði lova mær - og tað í dag - at hann skal ikki lata tænara sín drepa við svørði!"" |
|
| 52 | Tá segði Sálomo: "Vil hann bera seg at sum rættiligur maður, skal ikki hár av høvdi hansara falla til jarðar; men verður rakt við nakað ilt hjá honum, skal hann doyggja!" |
|
| 53 | So sendi Sálomo kongur menn avstað; teir tóku hann frá altarinum, og hann kom og kastaði seg niður fyri Sálomo kongi. Tá segði Sálomo við hann: "Far heim til tín sjálvs!" |
|
|
